Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3454 Esas 2019/11774 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3454
Karar No: 2019/11774
Karar Tarihi: 12.12.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3454 Esas 2019/11774 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle öldürme suçundan sanığın cezalandırılmasına karar vermiştir. Ancak hükümde sanık hakkında takdiri indirimlerin yapılmadığı ve cezanın yüksek belirlendiği belirtilmiştir. Bunun yanı sıra adli para cezasının belirlenmesinde kanuni bir hataya düşüldüğü gerekçesiyle karar bozulmuştur. Yeniden yapılan değerlendirme sonucunda sanığa verilen hapis cezası adli para cezasına çevrilmiştir. Adli para cezasının belirlenmesinde TCK'nın 52/3. maddesi göz önünde bulundurulmuş ve günlüğü 20 TL olarak hesaplanarak toplam 18.200 TL adli para cezası verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- TCK'nın 85/1: Taksirle öldürme suçu
- TCK'nın 62/1: Takdiri indirim sebepleri
- TCK'nın 52/2-4: Ceza miktarını belirleme
- TCK'nın 53/6: Adli para cezasının uygulanması
- TCK'nın 63: Adli para cezasının belirlenmesi
- CMK'nın 232/6: Hükümdeki eksikliklerin düzeltilmesi
- 5237 sayılı TCK'nın 50/4-1.a: Hürriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevrilmesi uygulaması
- TCK'nın 52/3: Adli para cezasının belirlenmesinde kullanılacak tam gün sayısı

12. Ceza Dairesi 2018/3454 E. , 2019/11774 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suç kastı bulunmadığına, oldukça yüksek ve ağır bir ceza takdir edildiği, lehine hükümlerin uygulanmadığına, para cezasını ödeme imkanının bulunmadığı, ekonomik ve sosyal durumu dikkate alınmadan cezanın yüksek belirlendiği, müteveffanın yakınlarının şikayetçi olmadıkları, onların mağduriyetlerini giderdiği, sabıkasının olmadığı, cezanın ertelenmesinin gerektiği, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün beşinci paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın suçun işleniş biçimi, sanığın şahsi ve sosyal durumu gözönüne alınarak, 5237 sayılı TCK’nın 50/4-1.a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine; TCK’nın 52/3. maddesine göre adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine, TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü takdiren 20.-TL’den hesaplanmak suretiyle, 18.200,00.-TL ADLİ PARA CEZASINA ÇEVRİLMESİNE” ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.