Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/9751 Esas 2021/1668 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9751
Karar No: 2021/1668
Karar Tarihi: 18.02.2021

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/9751 Esas 2021/1668 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin dolandırıcılık suçu işlediği gerekçesiyle hüküm verdi. Sanığın suçlamalarla ilgili olarak üç ayrı eylemi hakkında mahkeme kararı aldı. İlk eylemi için TCK'nın 157/1, 62, 52/2, 51. maddeleri uyarınca ertelenmiş bir mahkumiyet verildi. İkinci ve üçüncü eylemleri için de aynı maddelerden yola çıkarak erteleme kararı alındı.
Daha sonra, Sivas 4. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edildi, fakat bu kararın usule uygun olmadığı ve sanığa tebliğ edilmediği belirlendi. Sanığın itirazı üzerine yapılan incelemede, sanığın yokluğunda verilen bir kararı 13/11/2015 tarihinde tebliğ edildiği ancak sanığın bu karara ilişkin temyiz inceleme başvurusunu süresinde yapmadığı tespit edildi. Bu nedenle, temyiz talebi reddedildi ve 2014/1173 E.- 2015/922 K. sayılı ek karar onaylandı.
Kanun Maddeleri:
- TCK 157/1: Taksirle ölüme sebebiyet vermek suçu
- TCK 62: Hükmün ertelenmesi durumu
- TCK 52/2: Hükmün ertelenmesindeki koşullar
- TCK 51: Hükmün ertelenmesine dair genel hükümler

15. Ceza Dairesi 2020/9751 E. , 2021/1668 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 1- Sanığın ..."e yönelik eylemi hakkında;
TCK’nın 157/1, 62, 52/2, 51. maddeleri uyarınca erteli mahkumiyet
2- ..."e yönelik eylemi hakkında;
TCK"nın157/1, 62, 52/2, 51. maddeleri uyarınca erteli
mahkumiyet
3- Orhan Gedik"e yönelik eylemi hakkında;
TCK"nın157/1, 62, 52/2, 51. maddeleri uyarınca erteli
mahkumiyet

Hükümlü ...’in hakkında verilen, temyiz talebi ve eski hale getirme talebinin reddine ilişkin ek karara, hükümlünün itirazı üzerine, Sivas 4. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından, 2020/313 D.İş sayılı, 27/04/2020 tarihli itirazın reddine dair karar verildiği ancak kararın usule uygun olmadığı ve sanığa tebliğ de edilmediği anlaşılmakla, sanığın Ek Karara yönelik temyiz itirazının süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen kararın 13/11/2015 tarihinde bizzat kendisine usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanığın yokluğunda verilen karara ilişkin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık temyiz süresi geçtikten sonra, 20/04/2020 tarihinde eski hale getirme ve temyiz hakkının verilmesi talepli temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz inceleme başvurusunun süresinde olmadığı gerekçesiyle verilen temyiz talebinin reddi kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, temyiz isteminin reddine dair 20/04/2020 gün ve 2014/1173 E.- 2015/922 K. sayılı ek kararın usul ve yasaya uygun olduğu dikkate alınarak; bu karara yönelik sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, anılan “ek kararın” ONANMASINA, 18.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.