Taraflar arasında görülen davada ve 2013/602-2013/831 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, marka ve ambleminin kullanılabilmesi için müvekkil ile marka sözleşmesi yapılması gerektiğini, davalı firmanın müvekkil kurum ile sözleşme imzalayarak markasını kullanma hakkına sahip olduğunu, davalının müvekkil kuruma takip konusu faturadan kaynaklanan borcu bulunduğunu, alacağın tahsilini için borçlu aleyhine icra takibi başlatıldığını, davalı borçlunun borca ve yetkiye itirazda bulunduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmesini ve itirazında haksız olan davalının %40’tan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, itirazın iptali davasının tetkike yetkili olan mahkemenin icra takibinin yapıldığı icra dairesinin yargı çevresindeki mahkeme olacağı ve bir itirazın iptali davasının görülebilmesinin dava açılan mahkemenin yargı çevresinde usulüne uygun şekilde yapılmış ve geçerli takibin olmasına bağlı olduğu, geçerli bir takibin bulunmadığı durumlarda da itirazın iptali davasının görülebilmesinin usulen mümkün olmadığı, dava dosyasının yetkisizlikle gönderildiğini ancak esas sayılı takip dosyasının yetkisizlikle İzmir dairesine gönderilmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava, marka kullanma ücretinden doğan alacağın tahsiline yönelik itirazın iptali istemine ilişkindir. 556 sayılı Markalar Hakkında Kanun Hükmünde Kararname"nin uygulanmasından doğacak uyuşmazlıkları anılan kararnamenin 71"inci maddesine göre ihtisas mahkemelerinde çözümü gerekir. Bu itibarla, davacının marka hakkına dayanmış bulunmasına göre bu konudaki delillerin takdirinin ihtisas mahkemesine ait olacağı kuşkusuzdur.
“5846 sayılı Kanun ile 551, 554, 555, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamelerden kaynaklanan hukuk davaları için ve fikri ve sınai haklar hukuk mahkemesi kurulmayan yerlerde, bir ticaret mahkemesi varsa bu mahkemenin, birden fazla ticaret mahkemesi varsa eşit tevzi suretiyle ticaret mahkemelerinin, müstakil ticaret mahkemesi olmayıp, bir ve iki nolu asliye hukuk mahkemesi varsa 1 numaralı birden fazla asliye hukuk mahkemesi varsa 3 numaralı asliye hukuk

mahkemesinin görevli olduğuna" ilişkin Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu"nun, 20.11.2003 tarih ve 537 sayılı kararından sonra, 556 sayılı KHK"nın, 22.06.2004 tarih ve 5194 sayılı Yasa ile değiştirilen 71"inci maddesi hükmüne göre, bu Kanun Hükmünde Kararname"de öngörülen davalarda görevli mahkemenin ihtisas mahkemeleri olduğu, bu mahkemelerin tek hakimli olarak görev yapacağı hükme bağlanmıştır. Ayrıca, bu mahkemelerden hangilerinin ihtisas mahkemeleri olarak görevlendirileceğini ve bu mahkemelerin yargı çevresini Adalet Bakanlığı"nın teklifi üzerine belirleyeceği düzenlenmiştir. Bu düzenlemeye uygun olarak, dava sırasın, 16.09.2004 tarih ve 396 sayılı kararı ve daha sonra alınan ve halen yürürlükte olan 24.03.2005 tarih ve 188 sayılı kararı ile anılan Kanun Hükmünde Kararnamelere ilişkin davalar bakımından, fikri ve sınai haklar hukuk mahkemesi kurulmayan yerlerde, asliye ticaret mahkemesi kurulmuş olup olmamasına bakılmaksızın, bir ya da iki asliye hukuk mahkemesi olan yerlerde bir numaralı asliye hukuk mahkemesi, ikiden fazla asliye hukuk mahkemesi olan yerlerde 3 numaralı asliye hukuk mahkemesi görevlendirilmiş, bu mahkemelerin yargı çevresinin adli yargı adalet komisyonlarının merkez ve mülhakatları olan ilçeleri kapsadığı da belirtilmiştir. Mahkemelerin görevi kanunla düzenlenmiş olup görev kuralları, kamu düzenine ilişkindir ve temyiz dahil yargılamanın her aşamasında resen dikkate alınır. İhtisas mahkemeleri ile diğer hukuk mahkemeleri arasındaki ilişki, görev ilişkisidir. Bu durumda, mahkemece dava konusu uyuşmazlıkta görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.
2- Bozma neden ve şekline göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 31/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.