Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/3512 Esas 2020/192 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi


TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.


K A R A R

1-Taraf vekillerinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 58.800,00TL olduğu, davacı vekilinin ıslah dilekçesinde başvurma harcını da yatırmak suretiyle 20.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, yerel mahkemece davacının manevi tazminat isteminin ıslah ile istenilmiş olması nedeniyle reddine karar verildiği, taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun manevi tazminat yönünden kabul edilerek 8.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği ve iş bu kararın taraf vekillerince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen ve reddolan manevi tazminat miktarlarının ayrı ayrı temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı lehine hükmedilen manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, taraf vekillerininin bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE,
2- Davalı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise,
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalı vekilinin dayandığı temyiz kapsam ve nedenlerine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün bu yöne ilişkin kısmının ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 27/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.