Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/9052 Esas 2016/565 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 6 - 2011/332207

MAHKEMESİ : İstanbul 16. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/02/2011
NUMARASI : 2009/798 (E) ve 2011/28 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme


kle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından verilen beraat hükümlerinin gerekçesine yönelik temyiz talebinin bulunmadığı da gözetilerek, 16.06.2011 havale tarihli temyiz dilekçesinin hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre sanık Ş.. G.."ün temyiz itirazı yerinde olmadığından reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Oluş ve dosya içeriğine göre, olay tarihinde mağdura ait evin giriş çelik kapı alt ve üst kilit göbeklerini kırarak evden hırsızlık yaptığı anlaşılan sanığın eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu yanında aynı yasanın 116/1 ve 151/1 maddelerinde düzenlenen konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu ve anılan suçlardan da hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde ayrı ayrı beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet savcısı"nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 20/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.