MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 158/1-f-son, 43, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet


Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılmak suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan ...’in, sanığa işyeri açması için vekaletname verdiği,sanığın vekaletnameyi kullanarak Adana’da iş yeri açtığı, işyerinde sanık, alış veriş yapılmadığı halde, sanki yapılmış gibi komisyon karşılığı katılan bankaya ait pos cihazından komisyon karşılığı kişilerin kredi kart borçlarını, ödemesi sonucu biriken miktarı katılan bankadan çekip, sonra işlemi iptal edip, katılana vermediği bu suretle bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddiası ile mahkumiyet hükmü verilmiş ise de;
Sanığın, POS cihazlarını kullanım amaçları ve sözleşme koşulları dışında, iş yerinde herhangi bir alışveriş yapılmadığı halde, alışveriş yapılmış gibi kendisine para ihtiyacı nedeniyle başvuran şahısların hamili oldukları kredi kartı ile POS cihazı aracılığıyla işlem yapıp, gerçek olmayan bu alışveriş tutarlarından belli bir komisyon kesintisi yaparak kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarının karşılanmasından ibaret fiilinin, eyleminin kazanç elde etmek maksadıyla başkasına ödünç para verme niteliğinde olacağı gözetilerek, hem TCK’nın 241. maddesinde düzenlenen "tefecilik" suçunu hem de 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu"nun 36. maddesinde düzenlenen "gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme" suçunu oluşturması; TCK"nın 241. maddesinin genel ve 5464 sayılı Kanun"un 36. maddesinin özel norm niteliğinde olması karşısında; “özel normun önceliği” kuralı gereğince, sanık hakkında zincirleme olarak 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunun"un 36. maddesinde düzenlenen "gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme" suçundan hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 25/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.