MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KULLANIM KADASTROSU

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kullanım kadastrosu sırasında ... Köyü çalışma alanında bulunan 3875, 3892, 3896, 3902, 3903, 3905 parsel sayılı 848.79, 8.619.58, 12.083.92, 902.24, 5.081.81, 6.391.50 metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar, kadastro tutanağının beyanlar hanesine, 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı şerhi yazılarak çalılık vasfıyla Hazine adına tespit edilmiştir. Davacı ..., taşınmazların kendi fiili kullanımında bulunduğu iddiasına dayanarak dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı Hazine vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak Hazinenin temyiz itirazı yönünden, davacının davası reddedildiği halde hüküm fıkrasının 4. bendinde takdir edilen vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesi gerekirken aksine hüküm kurulması isabetsiz olup bozma nedeni ise de; yapılan bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın hüküm fıkrasının 4. bendinin 2. satırındaki “davalıdan alınarak davacıya verilmesi” kelimelerinin hükümden çıkarılarak yerine “davacıdan alınarak davalıya verilmesi” kelimelerinin yazılarak hükmün DÜZELTİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden davacıya iadesine, 16.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.