MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA

Taraflar arasındaki asıl ve birleşen menfi tespit davalarının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl ve birleşen davaların reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde asıl ve birleşen davaların davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Asıl ve birleşen davalarda davacı vekili, müvekkili aleyhine davalı ... tarafından bonolara dayalı olarak icra takiplerine girişildiğini, bonoların imzalı ve boş olarak davalılarca ele geçirilerek, alacaklı kısmına davalı ...’un isminin yazılıp diğer kısımlarının doldurulduğunu, bu davalı tarafından da diğer davalıya ciro edildiğini ileri sürerek, bonolardan dolayı borçlu olunmadığının tespitine ve %40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davacının iddialarını yazılı delillerle ispatlaması gerektiğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, ispat yükü üzerinde olan davacının iddiasını yazılı delillerle kanıtlayamadığı, yemin hakkını kullanmadığı gerekçesiyle asıl ve birleşen davaların reddine ve %40 tazminata karar verilmiş, hüküm asıl ve birleşen davaların davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2013 yılı için 1.822 TL’dir.
Temyize konu edilen miktarın asıl dava dosyasında 1.561,00 TL olması nedeniyle 09.01.2013 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2-Temyize konu birleşen dava dosyaları yönünden, dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.


SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyize konu asıl dava yönünden davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile birleşen dava dosyalarından verilen hükmün ONANMASINA, 10.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.