Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7839 Esas 2021/6613 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/7839
Karar No: 2021/6613
Karar Tarihi: 29.11.2021

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7839 Esas 2021/6613 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Anamur 1.Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 01.10.2014 tarihli 2009/221 E. - 2014/931 K. sayılı kararın bir kısım davacılar tarafından temyiz edildiği ve Yargıtay tarafından incelendiği belirtilmektedir. Kararda, 5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu yürürlükte bulunan HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının 2014 yılı için 1.890,00 TL olduğu ve mahkemece reddine karar verilen miktarların bu sınırın altında kaldığı ifade edilmektedir. Ayrıca, manevi tazminat ve munzam zarar talebine yönelik usulüne uygun açılmış bir dava bulunmaması sebebiyle bazı davacıların temyiz istemlerinin reddedilmesine karar verildiği belirtilmektedir. Kanun maddeleri olarak ise, 5219 sayılı Kanun ve HUMK 427. maddesi ile 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle HUMK'a eklenen Ek-Madde 4'ün yeniden değerleme oranının öngörüldüğü ifade edilmektedir.

11. Hukuk Dairesi 2020/7839 E. , 2021/6613 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Anamur 1.Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 01.10.2014 gün ve 2009/221 E. - 2014/931 K. sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davacılar vekilleri tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK"a eklenen Ek-Madde 4"te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında, 2014 yılı için 1.890,00 TL"dir. Asıl ve birleşen davalar ayrı ayrı değerlendirildiğinde mahkemece reddine karar verilen miktarlar temyiz sınırının altında kalmaktadır. Davaların reddedilen kısımlarının temyiz sınırının altında kalmasına, ayrıca bir kısım davacılar vekilinin manevi tazminat ve munzam zarar talebine yönelik usulüne uygun açılmış bir dava bulunmamasına göre bir kısım davacılar vekili Av. ...’ın ve davacılar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ...’in temyiz istemlerinin ayrı ayrı reddine reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, bir kısım davacılar vekili Av. ...’ın ve davacılar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ...’in temyiz istemlerinin ayrı ayrı miktardan REDDİNE, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz eden bir kısım davacılara iadesine, 29/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.