Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11002 Esas 2020/1114 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11002
Karar No: 2020/1114
Karar Tarihi: 22.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11002 Esas 2020/1114 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından incelenmiştir. Kararda, suçun sanıklar tarafından işlendiği ve nitelendirme ile usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı belirtilmiştir. Ancak, takdiri indirim nedeni uygulanan sanıkların kişilik özelliklerinin gözlemlenmesi gerektiği, asli fail sıfatıyla cezalandırılması gereken sanığın yardım eden sıfatıyla cezasından indirim yapılarak eksik ceza tayini yapılması, yargılama giderlerinin eşit şekilde tahsil edilmesi, TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, hükümler bozulmuştur. Sanıkların kazanılmış hakları gözetilerek yeniden karar verilmesi gerekmektedir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nun 37. ve 39. maddeleri
- CMK'nun 326/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi
17. Ceza Dairesi         2019/11002 E.  ,  2020/1114 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1)Haklarında takdiri indirim nedeni uygulanan, önceye ilişkin hakkında mahkumiyet kararı olmayan sanıkların hangi kişilik özelliklerinin gözlenerek haklarında TCK"nun 51. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verildiğinin denetime elverir şekilde karar yerinde gösterilmeden “Suçun işlenmesi nedeniyle katılanın uğramış olduğu zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmemiş olması nedeniyle” şeklindeki yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması,
    2)Suçu diğer sanık ile birlikte işlediği ve eyleme doğrudan katıldığı anlaşılan sanık ..."ın asli fail sıfatıyla 5237 sayılı TCK"nun 37. maddesi uyarınca cezalandırılması yerine aynı Kanun’un 39. maddesi gereğince yardım eden sıfatıyla cezasından indirim yapılarak eksik ceza tayini,
    3)Birlikte suç işleyen sanıkların sebep oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı, suç ortağı ile birlikte ortak sebep oldukları yargılama giderlerinden ise kendi payları oranında sorumlu tutulması gerekirken eşit tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
    4)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 22/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.