4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11198 Esas 2021/2437 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11198
Karar No: 2021/2437
Karar Tarihi: 22.02.2021

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11198 Esas 2021/2437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm, 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçu kapsamında olduğu ve sanığın eyleminin bu kapsamda kaldığı belirtilmiştir. Ancak, suç tarihinden sonra yayımlanan ve yürürlüğe giren yasalar ile bu düzenlemenin değiştiği ve sanık lehine hükümler içerdiği belirtilmiştir. Bu nedenle, yerel Mahkeme tarafından uygulama şartlarının somut olaya göre belirlenerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği belirtilmiş, hüküm bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi (Suç kapsamında)
- 6455 sayılı Yasaya eklenen 5607 sayılı Kanun’un 3/18. maddesi (Suç düzenlemesi kapsamı)
- 6545 sayılı Kanun’un 3/18. ve 3/22. maddeleri (Suç düzenlemesi kapsamı ve ceza indirimi)
- 7242 sayılı Kanun’un 61. ve 62. maddeleri (Ceza indirimi ve etkin pişmanlık uygulaması)
- 5237 sayılı TCK’nun 7. maddesi (Temel cezanın belirlenmesi)
- 5607 sayılı Kanun’un 3/5., 3/10., 3/18., 3/22., 5/2. maddeleri (Suç düzenlemesi kapsamı, temel cezanın belirlenmesi, ceza indirimi)
- 1412 sayılı CMUK’un

7. Ceza Dairesi 2018/11198 E. , 2021/2437 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18- son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22 ile 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.