15. Ceza Dairesi 2017/5987 E. , 2019/8853 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK" nun 158/1-f, son, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın www.araba.com isimli internet sitesinde ... plaka sayılı aracı satmak için ilan verdiği, katılanın bu ilana istinaden telefonla aradığı ve aracın alım satımı konusunda anlaştıkları, sanığın talep etmesi üzerine katılanın posta çek hesabına 250 TL kapora yatırdığı, sanığın parayı çektiği, katılanla sanığın Muğla ilinde buluşmak için sözleştikleri, sözleşilen tarih ve saatte buluşma yerine giden katılanın sanığa ulaşamadığı, telefonlarının da kapalı olduğu, bu suretle sanığın bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanık savunması, katılan beyanı, PTT hesap bilgileri, para gönderme makbuzu ile dosya kapsamından, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (i) ve (k), (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği ve buna göre, haksız menfaat miktarının 250 TL, haksız menfaatin iki katının 500 TL olduğu dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip sanığın 25 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve buna göre artırım-indirim yapılması gerektiği halde kurulan hükümlerde temel cezanın eksik olarak belirlenip, hemen adli para cezasına çevrildikten sonra, haksız menfaatin iki katından fazla bir miktara çıkartılması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK"nun 324/4. maddesi uyarınca Devlete ait yargılama giderlerinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken 7.00 TL yargılama giderinin sanıktan alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 7.paragrafının tamamen çıkartılarak "Sanığın yargılanması için yapılan 1 adet davetiye giderinden ibaret toplam 7,00 TL yargılama giderinin 6352 sayılı kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK" nın 324/4. maddesi uyarınca hazine üzerinde bırakılmasına," fıkrasının eklenmesi suretiyle 5320 sayılı Kanun"un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.