Taraflar arasında görülen davada bozmaya uyularak verilen 21/04/2015 tarih ve 2014/476-2015/385 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin, davalı şirket ile düzenlediği sözleşme gereğince 01.01.2006–31.12.2006 tarihleri arasında yük taşınması hususunda anlaşmaya vardığını, bu anlaşma uyarınca müvekkili şirketin, dava dışı irmasından aldığı nakliye işini davalıya verdiğini ve böylelikle emtianın davalı şirket aracılığıyla, alıcı firmasına İstanbul’da teslim edilmeye başlandığını, ancak sözleşme süresi içerisinde davalının, müvekkil şirketi saf dışı bırakarak doğrudan irmasıyla anlaşma yaptığını, bunun sonucu olarak da müvekkilinin 19.216 TL kâr mahrumiyetine uğradığını ileri sürerek, haksız rekabetin men’ine, 19.216 TL maddi ve 1.000 TL manevi zararın tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Islah dilekçesiyle, toplam 41.812,87 TL müspet zararlarının dava tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalı şirketten tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 300.000 Euro tutarlı teminat mektubu vermediğini, müvekkilinin taşımadan kaynaklanan 47.8976 Euro tutarlı alacağını, davacı şirkete fatura ettiğini ve hala tahsil edemediğini, davacı talebinin yerinde olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece Dairemizin 25.09.2012 tarih karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, dava dışı firmasıyla kurulan ticari ilişki sonrasında, yükün davalı tarafından davacı aracı kılınmaksızın taşınması şeklinde gerçekleşen eylemde davacının davalı tarafın sözleşmeyi haksız feshi nedeniyle zarara uğradığı, haksız fesihten dolayı Nisan-Ağustos ayları itibariyle 24.218,48 TL kar mahrumiyeti talep edebileceği, aktin haksız fesihi nedeniyle de davacının aynı yada benzeri nitelikteki bir sözleşmeyi başkasıyla yapabileceği makul süreye göre de 19.435,89 TL kar mahrumiyeti talep edebileceği gerekçesiyle taleple bağlı kalınarak davanın kısmen kabulüne 41.812,87 TL tazminattan 19.216,00 TL"sinin dava tarihinden, geri kalanının 21/12/2009 ıslah tarihinden itibaren değişen ve değişecek olan yasal faiz oranları uygulanmak suretiyle hesaplanacak faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, manevi tazminat davasının reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
./..

Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.141,24 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 31/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.