Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/12419 Esas 2019/11747 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12419
Karar No: 2019/11747
Karar Tarihi: 12.12.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/12419 Esas 2019/11747 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taksirle yaralama suçundan sanık mahkum edilmiştir. Sanık müdafiinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiği, katılanın yaralanmasıyla ilgili somut zararın hesaplanmadığı ve bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiği itirazları reddedilmiştir ancak katılan vekilinin itirazı kabul edilmiştir. Kararda TCK’nın 89/1, 89/3-a-son, 62/1, 52/2-4. maddeleri belirtilmiştir. Vekalet ücretinin sanıktan tahsili kararının \"hazineye gelir kaydına\" şeklinde olması kanuna aykırı kabul edilmiştir. Bu nedenle kararın bozulması ve hükmün düzeltildikten sonra onanması kararlaştırılmıştır.

12. Ceza Dairesi 2017/12419 E. , 2019/11747 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/3-a-son, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine, katılanın yaralanması ile ilgili olarak somut zararın hesaplanmadığına; katılan vekilinin ise bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine, cezanın az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılan kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan vekalet ücretinin sanıktan tahsili ile katılana verilmesine karar verilmesi yerine, "hazineye gelir kaydına" şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin sekizinci paragrafında yer alan “hazineye gelir kaydına” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “katılana verilmesine” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.