MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin alacaklısı, dava dışı ..."un borçlusu olduğu icra dosyasında borcun 50.000-TL’lik kısmına 28/09/2009 tarihindeki haciz esnasında kefil olduğunu, kefilliğin kapsadığı borcun kısmen ödendiğini, kalan borcun tümünün de dava dışı ...un cirosunun olduğu senet ve çekler karşılığında ödendiğini, buna rağmen davacının müvekkili aleyhine icra takibini devam ettirdiğini ileri sürerek, davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının kalan borcunun 05/05/2010 tarihinden sonra icra dosyasına mahsuben ve dava dışı ...’un cirosunun olduğu çek ya da senetlerin tahsili durumunda sona ereceğinin öngörüldüğünü, ancak bu yönde bir girişim olmadığını, davacının dayandığı tahsilat makbuzlarında ve kıymetli evraklarda adı geçen şirketin dava dışı... olup, müvekkili şirket yetkilisinin kardeşine ait bir firma olduğunu, davacının müvekkili şirket dışında 3. şahıs firmayla olan alışverişine karşılık verdiği ödemelerin icra dosyasındaki borcundan mahsup edilmesinin talep edilmesinin hukuki dayanağının bulunmadığını belirterek, davanın reddine ve %40 tazminata karar verilmesini istemiştir
Mahkemece toplanan deliller ve 24.08.2012 ve 18.01.2013 tarihli asıl ve ek bilirkişi raporu doğrultusunda, ödemenin dava dışı... Ltd Şti"ne yapıldığı, bu şirketin takip alacaklısı olan davalı şirketten farklı bir tüzel kişiliğe haiz olduğu, yapılan ödemelerin davalı alacaklı vekilinin icra dosyasındaki 05/05/2010 tarihli taahhüt metnine uygun olmadığı, davacı tarafından takip alacaklısına bakiye kefalet borcunun ödendiğinin ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece uyuşmazlığın çözülebilmesi için 09.01.2012 tarihli 1. bilirkişi heyet raporu, davalı yanca rapora itiraz edilmesi üzerine farklı bir heyetten 24.08.2012 tarihli kök ve 18.01.2013 tarihli ek 2. bilirkişi heyet raporu, bu rapora da davacı yanca itiraz edilmesi


üzerine raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi için farklı bir heyetten 26.06.2013 tarihli 3. bilirkişi heyet raporu alınmıştır. Mahkemece alınan ilk ve son raporda davacının bakiye borcunun belirtilen çek ve bonolar ile davalıya icra dosyası haricinde ödendiğinin kabulü gerektiği yönünde görüş bildirilmiş olmasına karşın 2. raporda ise ödemelerin davalı şirkete yapıldığından sözedilemeyeceği belirtilmiştir. Ne var ki alınan ilk ve ikinci rapora itibar edilmeyip her iki rapor arasındaki çelişkiyi gidermek için farklı bir heyetten 3. rapor alındıktan sonra ikinci rapora itibar edilerek hüküm kurulması doğru değildir.
Mahkemece yapılacak iş, konusunda uzman farklı bir heyetten tarafların iddia-savunma ve toplanan tüm deliller doğrultusunda denetime ve hükme elverişli tarafların itirazlarını karşılayacak rapor alınarak varılacak uygun sonuç dairesinde karar vermekten ibarettir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 10.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.








Aslı gibidir.