MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1. Sanıkların, mağdurun SGK önünde yol üzerine direksiyon kilidi ile kilitleyerek park etmiş olduğu elektrikli bisikleti çalması biçimindeki eylemlerinin, 5237 sayılı TCK"nin 142/1-e maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının belirlenmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/2-h maddesi gereğince uygulama yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
2. Yargıtay CGK"nın 26.03.2013 günlü, 2012/6-1232 esas ve 2013/106 karar sayılı içtihatında belirtildiği üzere, çalınan malın 3. kişiye satılması halinde 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için hırsızlık suçunun failinin, sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın, hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yetmez. Failin bizzat pişmanlık göstererek, satın alan iyiniyetli ise sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yanında aynen geri verme veya tazmin suretiyle satın alanın zararını da gidermesi; kötü niyetliyse satın alandan elde ettiği para veya sağladığı menfaati, kazanç müsaderesine konu edilmek üzere soruşturma makamlarına teslim etmesi gerektiği, somut olayda sanıkların suça konu bisikleti sattığı kişiyi söylemesi ve bisikletin sahibine iade edilmesi yeterli görülerek, bisikleti satın alan şahsın zararının giderilip giderilmediği araştırılmaksızın TCK’nın 168/1. maddesi gereğince sanıkların cezasında indirim yapılması,
3. Sanık ... hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Adana 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 12/03/2012 gün, 2011/2212 Esas ve 2012/967 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen 5237 sayılı TCK"nin 191. maddesi ile aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7/2 maddesi uyarınca "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nin 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve suç tarihi itibariyle de adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nin 58/6 maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 21.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.