Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/15 Esas 2017/1571 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 09/07/2015 tarih ve 2015/168 esas ve 2015/276 sayılı kararı ile uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetine karar verildiği, bu kararın sanık müdafiileri ve re’sen de temyizi üzerine Dairemizin 31/01/2016 tarihli 2015/4642 esas ve 2016/1061 sayılı kararı ile, " Sanığa ait olduğu ileri sürülen telefon konuşmalarına ilişkin çözüm tutanaklarının getirtilerek, sanığın huzurunda duruşmada okunması; sanık konuşmaları kabul etmediği takdirde ses kayıtları getirtilerek sanığa dinletilmesi; seslerin de kendisine ait olmadığını söylediğinde, sanığın ses örnekleri aldırılarak, ses kayıtlarının sanığa ait olup olmadığı konusunda Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Dairesi"ne veya uzman bir kurum ya da kuruluşa ses analizi yaptırılarak rapor alınması, ses kayıtlarının sanığa ait olduğunun belirlenmesi halinde, telefon konuşmalarının somut olay ve olgularla örtüşüp örtüşmediğinin ayrı ayrı irdelenip değerlendirilmesi, sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile hüküm kurulması," gerekçeleriyle bozulduğu, Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 14/06/2016 tarih 2016/214 esas ve 2016/260 sayılı karar ile Dairemizin bozma kararına direnildiği, hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilerek dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderildiği, 02/12/2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un Geçici 10. maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 07/12/2016 tarihli 2016/1222 esas 2016/656 sayılı kararı ile dosya Dairemize gönderildiğinden, direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle yapılan incelemede, direnme kararı yerinde görülmediğinden, dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesinin uygun olacağı düşünülmüştür.
1- Dairemizin 31/01/2016 tarihli 2015/4642 esas ve 2016/1061 sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık olmadığı anlaşıldığından; Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 14/06/2016 tarih 2016/214 esas ve 2016/260 karar sayılı direnme kararının yerinde görülmediğine,
2- 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesinin 3. fıkrası ile 5320 sayılı Kanun"un Geçici 10. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, direnme kararının incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
25/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.