Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/25624 Esas 2022/3574 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından sanık hakkında yapılan duruşma sonunda; her iki suçtan da mahkumiyetine ilişkin ... 7. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 08.09.2015 tarih 2015/86 esas, 2015/654 karar sayılı hükümlerin sanık ve o yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 10.02.2020 tarih ve 2019/8516 esas, 2020/1429 karar sayılı ilamı ile oy birliği ile hırsızlık suçundan verilen hükmün onanmasına iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen hükmün bozulmasına yönündeki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.12.2021 tarih ve 2021/131960 sayılı yazısı ile hırsızlık suçundan verilen onama kararında sanığın tekerrür uygulamasına esas alınan ilamının infazı üzerinden 3 yıldan fazla zaman geçmesi sebebiyle tekerrüre esas alınamayacağı ancak tekerrüre esas başkaca hükümlülüğü bulunduğundan uygulamaya esas alınan ilam değiştirilerek hırsızlık suçuna yönelik verilen kararın D. Onanması yönünde itiraz talebinde bulunulması üzerine itirazla ilgili yeniden değerlendirme yapılmak üzerine dosya 16.03.2022 gününde Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.12.2021 tarih ve 2021/131960 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 10.02.2020 tarih ve 2019/8516 esas, 2020/1429 karar sayılı hırsızlık suçuna yönelik Onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.10.2009 tarih, 2009/260 esas, 2009/293 karar sayılı ilam ile verilen 2 yıl 1 aylık cezanın 03.08.2011 tarihinde infaz edilmiş olması sebebiyle tekerrür uygulamasına esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.10.2009 tarih 2009/260 esas, 2009/293 karar sayılı ilam ile verilen 2 yıl 1 aylık hapis cezasının tekerrür uygulamasına esas
alınmasına” ilişkin kısım çıkartılarak “ ... 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 31.10.2013 tarih, 2012/1307 esas, 2013/906 karar sayılı ilam ile hükmedilen 5 aylık hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına” tümcesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, sair hususların aynen muhafazasına 16.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.