Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12197 Esas 2017/3277 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1-UYAP kayıtlarına göre, sanık hakkında mühür bozma suçundan kesinleşmiş mahkumiyet hükümleri ile derdest olan kamu davalarının bulunduğunun anlaşılması karşısında; farklı tarihlerde işlenen mühür bozma suçlarının, düzenlenen ilk iddianame tarihine kadar zincirleme tek mühür bozma suçunu oluşturabileceği ve yine suç tarihleri dikkate alındığında mükerrer dava açılmış olabileceği cihetle; sanık hakkında aynı işyeri ile ilgili açılmış tüm dava dosyaları getirtilip incelenerek, irtibatlı dosyaların mümkünse birleştirilmesi değilse gerekli belgelerin onaylı örneklerinin dosya içerisine alınmasından sonra sanığın mühür bozma eylemleri ile ilgili zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olanağının veya mükerrer dava bulunup bulunmadığının tartışılması, kesinleşen hükümler var ise dikkate alınarak, sonradan sübutu kabul edilen eylem nedeniyle zincirleme suça ilişkin hükümler de uygulanarak tayin olunacak cezadan kesinleşmiş önceki cezanın mahsup edilmesi gerektiği dikkate alınıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanığın adli sicil kaydına göre, daha önce Düzce 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2004/597 Esas-2007/778 Karar sayılı ilamı ile 1 yıl hapis cezasına mahkum edildiği, bu ilamın 14.04.2010 tarihinde yerine getirildiği, suç tarihi itibariyle iş bu ilamın sanık hakkında TCK"nın 51. maddesi hükümlerinin uygulanmasına engel teşkil ettiği ve sanığın mükerrir olduğu, buna karşılık ilamın TCK’nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. maddesi uyarınca, 5237 sayılı TCK’nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alınması karşısında; TCK’nın 7/2. maddesindeki “suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek, mahkemesine ihbarda bulunulmak suretiyle, sanık hakkında uzlaşma hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinden sonra, sanık hakkında TCK’nın 51 ve 58. maddelerinde düzenlenen erteleme ve tekerrür hükümlerinin uygulanması hususunda, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Kabule göre de;
a)TCK"nın 51/3. maddesi uyarınca erteleme halinde belirlenecek denetim süresinin alt sınırının mahkum olunan hapis cezası süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
b)Sarf edilen yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun’un 106/1. maddesinde belirlenen sınırın altında olması nedeniyle, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 02.05.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.