Taraflar arasında görülen davada verilen 17/09/2015 tarih ve 2014/246-2015/103 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı firma adına ibareli markaların benzer olduğunu, davalı tarafın markasını geriye dönük 5 yıllık süre içerisinde kullanmadığını, bu sebeplerle davalı şirket adına 98364 no ile tescilli "mis tropikana" markasının tescilli olduğu tüm mal ve hizmetler yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının davayı kötü niyetli olarak açtığını, marka hakkına vaki bir tecavüz kanısında olmasına rağmen uzunca bir süre susması, sessiz kalma yoluyla hak kaybına neden olduğunu, nispi ret sebeplerine dayalı iptal davası açma konusunda artık menfaat sahibi bir tüzel kişilik olduğunu iddia etmesinin açık bir şekilde hakkın kötüye kullanımını oluşturacağını, dava konusu müvekkili markasının tescilinden itibaren 5 yıl boyunca kullanılmadığı iddialarının gerçeğe aykırı olduğunu, bu sebeplerle açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı adına 98364 nolu "mis tropikana" markasının 29, 30 ve 31. sınıflarda "steril süt, tereyağı, kaşar peynir, beyaz peynir, eritme peynir, uzun ömürl meyve aromalı süt, dondurma, hayvan yemi, çocuk maması" sınıflarında 31.12.1997 tarihinde tescil edildiği, davalıya ait dava konusu markanın KHK"nın 14. maddesi kapsamında ciddi şekilde kullanıldığına ilişkin delillerin dosyaya sunulmadığı, kullanılmama sebebiyle iptali talep edilen markanın kullanıldığını ispat etmek yükümlülüğü altında bulunan davalının bu yükümlülüğü yerine getirmediği, dolayısıyla davalı adına tescilli 98364 nolu "mis tropikana" markasının kullanılmadığının tespit edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.


1-Dava, kullanmama nedenine dayalı markanın iptali istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı şekilde 556 sayılı KHK"nın 14. maddesi gereğince markanın kullanmama nedeniyle iptaline karar verilmiştir. Ancak, karar tarihinden sonra 06.01.2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren ve 2016/189 karar sayılı kararı ile 556 sayılı KHK"nın 14. maddesinin iptaline karar verilmiştir. Bu durumda, Anayasa Mahkemesi"nin anılan iptal kararı değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün re"sen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 30/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.