Taksirle yaralama suçundan sanık ...’nun mahkumiyetine, sanıklar ... ve ... hakkında şikayetten vazgeçme nedeniyle verilen, davanın düşmesine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık ...‘nun işveren yetkilisi, sanık ... ...‘ın usta, ...‘ın pres operatörü olarak çalıştığı ... Dayanıklı Tüketim Malları Limited Şirketinde pres operatörü olarak çalışan müştekinin olay günü, 20:30 sıralarında sanık ... ile birlikte çalıştığı sırada basılmış sacı pres makinesinden alıp yan tarafta bulunan paletin üzerine koyarken arkadaşının elini çekmediğine dikkat etmeden pres makinesini sanık ...‘ın çalıştırması ile müştekinin elinin makinenin operasyon bölgesinde kalması sonucu yaralandığı olayda; 1-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan düşme hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde; Sanıklar hakkında verilen düşme kararının bir nedene dayanmayan temyiz dilekçesi ile temyiz eden sanıklar müdafinin temyizinde hukuki yarar bulunmadığından temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 2-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesine gelince ise; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıklar müdafiin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak; Hükme esas alınan katılan ...’nın yaralanmasına ilişkin doktor raporlarının aslı veya onaylı örneklerinin, Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde dosya içine alınıp sanığa okunarak diyeceklerinin sorulmaması suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 209. maddesine aykırı davranılması, Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 11/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.