Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/24944 Esas 2022/3654 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Düşme

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
06/03/2015 tarihli kararla suça sürüklenen çocuklar hakkında katılan ...’e yönelik işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan netice itibariyle 4000 TL adli para cezasına mahkum edildiği ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında verilen mahkumiyet kararı ile ilgili hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına karar verildiği, mala zarar verme suçundan netice itibariyle 1.320 TL adli para cezasına mahkum edildiği ve hırsızlık suçundan da mahkumiyet kararı verildiği ve bu kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesi'nin 09.10.2018 tarih, 2016/19459 Esas ve 2018/13482 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan, suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçu yönünden verilen mahkumiyet kararının bozulduğu,
11/02/2020 tarihli kararla; katılan ...’e yönelik eylemlerle ilgili suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali, suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçu yönünden mahkumiyet kararı verildiği ve bu kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesi'nin 26.01.2021 tarih, 2020/4060 Esas ve 2021/839 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen mahkumiyet kararının onanmasına karar verildiği, dolayısıyla kararın bu suç yönünden kesinleştiği, her iki suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli hırsızlık suçu yönünden verilen mahkumiyet kararının bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla; suça sürüklenen çocuklar hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları yönünden verilen kararların yok hükmünde olduğu kabul edilerek nitelikli hırsızlık suçu yönünden yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuklar hakkında bozma öncesi verilen kararda hırsızlık suçundan TCK'nun 142/1-b, 143, 31/3 . maddelerinden hüküm kurulduğu, suç tarihi itibariyle TCK'nun 142/1-b maddesinin 2-5 yıl arasında hapis cezası öngörmekle birlikte TCK'nun 143. maddesi ile nitelikli hali ile suça ilişkin cezanın en az 1/3 oranında artırılması sonucu üst sınırın 5 yılın üzerine çıktığı gözetilerek, zamanaşımı sürelerinin bu suç yönünden 5237 sayılı TCK'nın 66/1-d, 67/4 maddelerine tabi olduğu ve henüz bu sürelerin suça sürüklenen çocuklar hakkında da dolmadığı anlaşılmakla, zamanaşımı süresinin dolduğundan bahisle düşme kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.