İŞ MAHKEMESİ

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek , kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece , toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara , toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,
2- Taraflar arasında , davacının fazla çalışma ücretinin hesabı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece, davacının , tanık beyanlarına göre 6 gün gece 24:00-08:00 saatleri arasında çalışıldığı, yarım saat mola verildiği, haftada 5 gün gündüz 08:00-17:30 saatleri arasında çalışıldığı, 1,5 saat yemek ve ihtiyaç molası verildiği, cumartesi günleri ise 08:00-15:30 saatleri arasında çalışıldığı, 1,5 saat yemek ve ihtiyaç molası verildiği, rutin çalışma saatlerine göre davacının gündüz vardiyasında haftda 1 saat rutin olarak fazla mesai yaptığı, ancak bu saatler dışında da ortalama ayda 55 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla mesai alacağı hüküm altına alınmışsa da, davacı, duruşmada haftada 6 gün 2 vardiya sabah vardiyası 08:00-18:00,gece vardiyası 24:00-08:00 şeklinde çalıştığını belirtmiştir. Bu çalışma sistemine göre, davacının gece vardiyasında fazla mesaisi olmadığından mahkemece, gece çalışma döneminin dışlanması doğrudur. Ancak, sadece, tanıklardan birinin ayda 50-60 saat fazla mesai yapıldığı yönündeki beyanına istinaden davacının ilaveten aylık 55 saat fazla mesai yaptığı şeklindeki kabul yerinde değildir.
Bu nedenle, davacının beyanına göre, ayda 55 saatlik fazladan çalışma sözkonusu olmayıp, davacının tanıkla desteklenen beyanına göre gündüz vardiyasında çalıştığı dönemlerde haftalık 9 saat üzerinden fazla çalışma ücretinin hesaplanıp hüküm altına
alınması gerekirken, yazılı şekilde kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın , yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA , peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.