İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini emeklilik nedeniyle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, genel tatil ve ücret alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının tüm alacaklarının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,
2- Davacının kıdeme esas ücretinin tespitinde yemek yardımın ücrete giydirilmesi doğru ise de, davacının davalı işyerinde 12 saat çalışıp 36 saat dinlendiği, her gün için davalı işyerinde yemek yenilmediği gözetilmeden 30 gün üzerinden hesaplanması hatalıdır. Bu çalışma sistemine göre günlük 7,00TL olarak tespit edilen yemek ücreti, davacının aylık fiilen çalıştığı gün sayısı ile çarpılarak 30"a bölünmek suretiyle tespit edilecek miktar, kıdeme esas ücrete giydirilerek sonuca gidilmelidir.
3-Mahkemece, 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında çalışan davacının net yıllık izin ücreti ve genel tatil ücreti alacağının, 5510 sayılı Yasanın 80. maddesinde öngörülen sigorta primi kesintisi ve işsizlik sigortası kesintisi yapılmadan belirlenip hüküm altına alınması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
4-Taraflar arasındaki bir başka uyuşmazlık da, davacının kullandığı yıllık izin sürelerine ilişkindir.
Davacının 01.07.2011-18.7.2011 tarihleri arasında 15 gün, 16.6.2012-01.07.2012 tarihleri arasında 13 günlük sürelere ilişkin yıllık izin talep formları, davacının kullandığına dair imzası bulunmadığı gerekçesiyle dikkate alınmamıştır. Dosyada mevcut, personel
devam çizelgelerinin incelenmesinde, davacının her gün için imzasının bulunduğu, ancak az önceki sürelere denk gelen günler için “yıllık izin” yazılarak imza da bulunmadığı görülmüştür. Davacının bu çizelgelere bir itirazı olmadığı dikkate alındığında, davacının 28 gün daha izin kullandığının kabulü gerekir. Bu nedenle, bahsi geçen sürelerin yıllık izin ücretinin tespitine esas süreden mahsup edilmemesi hatalıdır.
5-Davacının dava dilekçesinde 1000,00TL talep ettiği genel tatil ücretini, ıslah ile 767,60TL"ye düşürmesi ve bu miktar üzerinden hakkaniyet indirimi yapılarak mahkemece kısmen kabul edilmesi, alacağın kısmen hüküm altına alınması sonucunu değiştirmemektedir.Bu nedenle, alacağın hakkaniyet indirimi dışında reddedilen kısmı için davalı yararına vekalet ücreti takdir edilmemesi ayrı bir bozma nedenidir.
6-Davalı Bakanlığın harçtan muaf olduğu gözetilerek karar ve ilam harcından muaf tutulması yerinde ise de, başvuru ve ıslah harcının davalıya yükletilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 17.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.