Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Şantaj, hakaret, tehdit, haberleşmenin gizliliğini ihlal
Hükümler : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Şantaj, hakaret ve tehdit suçlarından sanığın beraatine ilişkin hükümler, katılanlar vekili tarafından, haberleşmenin gizliliğini ihlal suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Katılanlar vekilinin şantaj, hakaret, tehdit ve haberleşmenin gizliliğini ihlal suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılanlar vekili temyiz isteminde bulunduktan sonra, katılanların 23.09.2019 havale tarihli ve ekine kimlik kartı fotokopilerinin eklendiği kimlik tespiti içeren dilekçeleri ile sanığa yönelik şikayetlerinden vazgeçtiklerini belirtmiş olmaları karşısında, CMK"nın 243. maddesi gereğince katılmanın hükümsüz kaldığı anlaşıldığından, hükümleri temyiz etme hak ve yetkisi bulunmayan katılanlar adına vekilleri tarafından yapılan temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanun"un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
B) Mahalli Cumhuriyet savcısının haberleşmenin gizliliğini ihlal suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
İddianamedeki anlatım ve uygulanması istenilen sevk maddelerine göre; sanık ...’ın, 2010 yılı ve öncesinde, mağdur ... ile yaptıkları cinsel içerikli telefon görüşmelerini, onun rızası olmaksızın kaydettiği iddiası ile ilgili olarak TCK"nın 134/1. madde ve fıkrasında tanımlanan özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan CMK"nın 170. maddesine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığı anlaşıldığından, sanığa isnat edilen eylemin TCK"nın 134/1. madde ve fıkrasındaki özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışılmaması nedeniyle hükmün bozulmasını öneren tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık ...’ın, ayrıldığı kız arkadaşı olan mağdur ... ile yeğeni olan diğer mağdur ...’ın evlenmelerine tepki olarak, daha önce mağdur ... ile yaptıkları cinsel içerikli telefon görüşmelerini, yakın akrabalarına dinletip, kendisiyle yapılan haberleşmelerin içeriğini mağdur ...’nın rızası olmaksızın alenen ifşa etmek suretiyle TCK’nın 132/3. madde ve fıkrasında tanımlanan haberleşmenin gizliliğini ihlal suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanığa isnat edilen TCK"nın 132/3. madde ve fıkrasındaki haberleşmenin gizliliğini ihlal suçunun, aynı Kanun"un 139/1. madde ve fıkrası uyarınca takibinin şikayete tabi olduğu, mağdur ...’nın karar tarihinden sonra hüküm mahkemesine sunduğu 23.09.2019 havale tarihli ve ekine kimlik kartı fotokopisinin eklendiği kimlik tespiti içeren dilekçesinde sanığa yönelik şikayetinden vazgeçtiği anlaşıldığından, TCK"nın 73/6. madde ve fıkrası uyarınca sanıktan vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.