Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5351 Esas 2018/5411 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5351
Karar No: 2018/5411
Karar Tarihi: 25.12.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5351 Esas 2018/5411 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçunu işlediği yönündeki delillerin yeterli olduğuna karar vermiştir. Ancak, karar verirken sanığın bylock kullanıcısı olduğunu bildiren tutanağın dosyaya gelmemesi sonuca etkili olmamıştır. Usulsüz bir işlem tespit edilmediği, delillerin hukuka uygun şekilde elde edildiği ve hükümdeki yaptırımların kanuni bağlamda uygulandığı belirlenmiştir. Bu nedenle, temyiz davasının esastan reddiyle hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 314/2 maddesi (silahlı terör örgütüne üye olma suçu)
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 5/1, 53, 58/9, 62 ve 63. maddeleri (terörle mücadele konusunda düzenlemeler)

16. Ceza Dairesi 2018/5351 E. , 2018/5411 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, 53, 58/9, 62, 63. maddeleri gereğince cezalandırılmasına yönelik hükme yapılan istinaf başvurusun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Tüm dosya kapsamı gözetilerek delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın bylock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı bylock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve sanık müdafiinin ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 25.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.