Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/19198 Esas 2015/8489 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

1- Yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda "Davanın kabulüne" denildiği ve tazminata dair bir hükme yer verilmediği halde, gerekçeli kararda "Davanın kabulü ile; Antalya 5. İcra Müdürlüğü" nün 2012/3706 E. sayılı takip dosyasına konu yapılan 01/05/2011 vade tarihli 4,800.00-TL bedelli bonodan dolayı davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine, icra takibinin bu miktar yönünden kısmen iptaline, davacının takip nedeniyle 1,500.00-TL bedelli bono ve ferilerinden borçlu olduğunu, davacı tarafın tazminat talebinin koşullar oluşmadığından reddine" denilmiştir. Böylece tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında tazminat yönünden çelişki yaratılmıştır. Bu hal, HUMK.nun 381/2. (HMK m.298/2) maddesine aykırılık teşkil ettiğinden, 10.4.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 K sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
2- Ayrıca, yine davacının talebinin sadece 4.800-TL" lik bonoya dair kısmi menfi tespit istemine ilişkin bulunmasına rağmen, mahkemece borçlu olunmadığına dair olumsuz tespit hükmü kurulmasıyla yetinilmesi gerekirken, gerek kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında davaya konu edilmeyen 1.500-TL" lik bonodan borçlu olduğundan bahsedilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) ve (2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 09.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.