Esas No: 2021/8617
Karar No: 2022/3556
Karar Tarihi: 16.03.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/8617 Esas 2022/3556 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanıkların nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanıkların hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyeti, yeni yasalarla uzlaşma kapsamına alınmış olduğundan, hukuken geçerli ve elverişli kanıtların incelenmesi sonucu, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kararda, Anayasa Mahkemesinin 5247 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesinin olanaklı kabul edilerek, hükümlerin onanması kararına varıldı.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesi
- 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi
- 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi
- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı
- 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : O yer Cumhuriyet Savcısı, sanıklar
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ve 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bozma sebebi yapılmamıştır.
Sanık ... hakkında verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararlar için 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca mahkemelerine yerinde ihbarda bulunulması olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanıklar ... ve
... ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 16.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
