4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/5685 Karar No: 2021/1849 Karar Tarihi: 25.01.2021
Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/5685 Esas 2021/1849 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, bir asliye ceza mahkemesinde görülen ve sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyetine karar verildiğini belirtiyor. Hüküm, yerel mahkemece önce bozulmuş ancak temyiz isteği reddedilerek karar esasına geçilmiştir. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecinde elde edilen kanıtlar ve iddia-savunmaların eksiksiz olarak tartışıldığı anlatılmaktadır. Ancak, yargıtayın bozma ilamı sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilmesi yanlış karar olduğundan hüküm bozulmuş ve yargılama giderleri Devlet Hazinesi'ne yüklenmiştir. Kanunlar olarak ise Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunu'nun 106. maddesi ile Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve fıkrası ile 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi karar içinde yer almaktadır.
4. Ceza Dairesi 2020/5685 E. , 2021/1849 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece bozma verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak; Yargıtay 18. Ceza Dairesi"nin 08/05/2019 tarihli bozma ilamı öncesi verilen kararın sanık tarafından temyiz edilmesi ve kararın sanık lehine bozulması karşısında, bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceği ve bozma öncesi yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması sebebiyle CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesi"ne yüklenmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıktan tahsiline karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın, 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları, hükümden yargılama giderine ilişkin kısmın çıkartılıp yerine "Bozma öncesi yapılan 18,00 TL yargılama giderinin CMK 324/4. maddesi uyarınca, bozma kararı sanık lehine olduğundan bozma kararı sonrası yapılan 28,70 TL toplamı 46,70 TL yargılama giderinin Hazine üzerinde bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle tebliğnameye kısmen uygun olarak, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.