MAHKEMESİ :Asliye Hukuk ( İŞ) Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 1989 Mart ayından 1995 yılı Şubat ayına kadar davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının davalı ... Belediyesinde 1/3/1989 ile 28/02/1995 tarihleri arasında asgari ücretle çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 1989/3. dönemde 104 gün, 1990/1. dönemde 110 gün, 1990/2. dönemde 94 gün, 1991/1. dönemde 63 gün, 1994/1. dönemde 50 gün davalı Belediyeye ait işyerinden hizmet bildiriminin yapıldığı, dönem bordrolarının olmadığı, 16/05/1989-15/10/1993 tarihleri arasını kapsayan imzalı puantaj cetvelleri ve ücret bordrolarının bulunduğu ve tanık beyanlarının alındığı anlaşılmaktadır.
Mahkeme tarafından, tanıkların vermiş olduğu ifadeler dayanak alınarak davacının ayda 30 gün çalıştığı kabul edilerek eksik bildirilen günlerinin tespitine karar verilmiştir.
Davacının çalışmalarının geçtiğini ileri sürdüğü işyeri Belediye olup bir kamu kuruluşudur. Bu nedenle, davalı işyerinde resmi kayıtlara dayanılması ve ücretlerin yazılı belge ile ödenmesi esastır. Dosya kapsamında toplanan tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, imzalı ücret bordroları ve puantaj cetvelleri olduğu anlaşıldığından bu yazılı belgeler göz ardı edilerek tanık beyanlarına dayanılarak davacının ayda 30 gün çalıştığı kabul edilerek yapılan tespit yerinde olmamıştır.
Gerçekten, kamu kuruluşu olan Belediye tarafından sunulan imzalı ücret bordroları ve puantaj cetvelleri davacı çalışmalarının işyerinde otuz günün altında geçtiğinin karinesidir. Karinenin tersinin ise, eşdeğerdeki belgelerle kanıtlanması gerektiği söz götürmez. Başka bir anlatımla, yazılı belgelerin varlığı halinde tanık sözlerine itibar edilemez. Dairemizin, giderek Yargıtay"ın oturmuş ve yerleşmiş görüşleri de bu doğrultudadır. Davalı işveren tarafından 16/05/1989-15/10/1993 tarihleri arasındaki dönemi kapsayan imzalı ücret bordroları ve puantaj cetvelleri ibraz edilmiştir.
Yapılacak iş; dosyada bulunan imzalı ücret bordrolarının ve puantaj cetvellerinin aksini gösteren eşdeğerde yazılı belgeler bulunup bulunmadığını araştırmak, bu türde belgeler bulunması halinde bunları da değerlendirerek sonucuna göre karar vermek, bulunamaması halinde ise ücret bordrolarına ve puantaj cetvellerine uygun olarak davacının eksik günlerinin tespitini yapmaktan ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan ..."na iadesine
30/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.