KANUN YARARINA BOZMA

Hırsızlık suçundan sanık ..."in mahkûmiyetine dair Karşıyaka 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/12/2013 tarihli ve 2013/290 esas, 2013/574 sayılı kararının, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 10/03/2016 tarihli ve 2015/303 esas, 2016/4133 karar sayılı ilâmı ile düzeltilerek onanması sonucu kesinleşmesini müteakip, cezanın infazı sırasında 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik ile infaza konu ilâmdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hükümlünün hukukî durumunun yeniden değerlendirilmesi talebinin kabulü ile anılan Mahkemenin 16/12/2016 tarihli ve 2013/290 esas, 2013/574 sayılı ek kararıyla uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesini müteakip, taraflara yapılan tebligata rağmen uzlaştırmanın sağlanamaması nedeniyle uzlaştırma işleminin yapılamadığına ilişkin uzlaştırma raporunun Mahkemeye sunulması sonrasında, hükmün aynen infazına dair Karşıyaka 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/03/2017 tarihli ve 2013/290 esas, 2013/574 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/03/2017 tarihli ve 2017/1088 değişik iş sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 08.05.2018 gün ve 94660652-105-35-2611-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 16.05.2018 gün ve 2017/41536 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/03/2017 tarihli ve 2017/1088 değişik iş sayılı kararını takiben, sanığın ve hırsızlık suçunun mağduru ...’ın yeniden uzlaştırma hükümlerinin uygulanması taleplerinin reddine dair Karşıyaka 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/10/2017 tarihli ve 2013/290 esas, 2013/574 sayılı ek kararı ile bu karara karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/11/2017 tarihli ve 2017/1088 değişik iş sayılı kararının 6763 sayılı Kanun’un yürürlüğe girmesi nedeniyle daha önce yapılan yargılamada verilen kararların kesinleşmiş olması nedeniyle hukukî değerden yoksun olduğu düşünülerek yapılan incelemede:
Dosya kapsamına göre, sanık ..."in mağdur ...’a karşı basit hırsızlık suçundan mahkûmiyetine dair Karşıyaka 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/12/2013 tarihli ve 2013/290 esas, 2013/574 sayılı kararıyla aynı zamanda mağdur ...’a karşı özel belgede sahtecilik suçundan da mahkûmiyetine karar verildiği, ancak hırsızlık suçundan verilen mahkûmiyet kararının
Yargıtayca onanmasına karşılık özel belgede sahtecilik suçundan verilen mahkûmiyet kararının bozulmasına karar verildiği, 6763 sayılı Kanunla basit hırsızlık suçu uzlaştırma kapsamına alınmış ise de, özel belgede sahtecilik suçu uzlaştırma kapsamında olmadığı ve somut olayda sanık ..."in mağdur ...’a karşı işlediği basit hırsızlık suçu ile mağdur ...’a karşı özel belgede sahtecilik suçunun birbirinden bağımsız olduğu halde, uzlaştırmacı tarafından; sanık ..."in mağdur ...’a karşı basit hırsızlık suçu nedeniyle uzlaştırma işlemleri yürütülmesi gerekirken, dosyada mevcut örneğinde görüldüğü şekilde özel belgede sahtecilik suçunun mağduru ...’a da üzerinde hırsızlık ve özel belgede sahtecilik suçları yazılı tebligat çıkarıldığı ve ...’ın uzlaştırmayı kabul etmediği, hırsızlık suçunun mağduru ...’a çıkarılan uzlaşma teklif formunun örneği olmadığından görülememiş olmakla birlikte, sanığın kanun yararına bozma talep dilekçelerinde, uzlaştırmacının mağdur ...’a ulaşarak diğer mağdur ...’ın uzlaştırmayı kabul etmediğini belirterek bu durumda kendisinin uzlaştırma teklifini kabul etmesinin bir önemi olmadığını söylediğini ileri sürdüğü, her ne kadar hırsızlık suçuyla ilgili olmayan diğer mağdura tebligat çıkarılmasının hırsızlık suçunun mağduruna çıkarılan tebligatı hükümsüz kılmayacağı düşünülebilir ise de, hırsızlık suçunun mağdurunun yanıltılmış olabileceği bunun da sanık lehine değerlendirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmakla, uzlaştırma işlemlerinin usulüne uygun olarak yapılmadığının kabul edilmesi gerektiği cihetle, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/03/2017 tarihli ve 2017/1088 değişik iş sayılı kararını takiben, sanığın ve hırsızlık suçunun mağduru ...’ın yeniden uzlaştırma hükümlerinin uygulanması taleplerinin reddine dair Karşıyaka 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/10/2017 tarihli ve 2013/290 esas, 2013/574 sayılı ek kararı ile bu karara karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/11/2017 tarihli ve 2017/1088 değişik iş sayılı kararının 6763 sayılı Kanun’un yürürlüğe girmesi nedeniyle daha önce yapılan yargılamada verilen kararların kesinleşmiş olması nedeniyle hukukî değerden yoksun olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
Dosya kapsamına göre, sanık ..."in mağdur ...’a karşı TCK"nın 141. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçundan mahkûmiyetine dair Karşıyaka 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/12/2013 tarihli ve 2013/290 esas, 2013/574 sayılı kararıyla aynı zamanda mağdur ...’a karşı özel belgede sahtecilik suçundan da mahkûmiyetine karar verildiği, ancak hırsızlık suçundan verilen mahkûmiyet kararının Yargıtayca onanmasına karşılık özel belgede sahtecilik suçundan verilen mahkûmiyet kararının itiraz üzerine bozulmasına karar verildiği, 6763 sayılı Kanunla TCK"nın 141. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu uzlaştırma kapsamına alınmış ise de, özel belgede sahtecilik suçu uzlaştırma kapsamında olmadığı ve somut olayda sanık ..."in mağdur ...’a karşı işlediği basit hırsızlık suçu ile mağdur ...’a karşı özel belgede sahtecilik suçunun birbirinden bağımsız olduğu halde, uzlaştırmacı tarafından; sanık ..."in mağdur ...’a karşı basit hırsızlık suçu nedeniyle uzlaştırma işlemleri yürütülmesi gerekirken, dosyada mevcut örneğinde görüldüğü şekilde özel belgede sahtecilik suçunun mağduru ...’a da üzerinde hırsızlık ve özel belgede sahtecilik suçları yazılı tebligat çıkarıldığı ve ...’ın uzlaştırmayı kabul etmediği, hırsızlık suçunun mağduru ...’a çıkarılan uzlaşma teklif formunun örneği olmadığından görülememiş olmakla birlikte, sanığın kanun yararına bozma talep dilekçelerinde, uzlaştırmacının mağdur ...’a ulaşarak diğer mağdur ...’ın uzlaştırmayı kabul etmediğini belirterek bu durumda kendisinin uzlaştırma teklifini kabul etmesinin bir önemi olmadığını söylediğini ileri sürdüğü, her ne kadar hırsızlık suçuyla ilgili olmayan diğer mağdura tebligat çıkarılmasının hırsızlık suçunun mağduruna çıkarılan tebligatı hükümsüz kılmayacağı düşünülebilir ise de, hırsızlık suçunun mağdurunun yanıltılmış olabileceği bunun da sanık lehine değerlendirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmakla, uzlaştırma işlemlerinin usulüne uygun olarak yapılmadığının kabul edilmesi gerektiği cihetle, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden KABULÜ ile, Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/03/2017 tarihli ve 2017/1088 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (a) bendi uyarınca sonraki işlemlerin merciince yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 27/09/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.