MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (...) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı firmada pompacı olarak, bir hafta 08.00- 16.00 saatleri arasında olmak üzere günde 8 saat üzerinden haftanın 7 günü, devamı ikinci hafta ise 16.00-08.00 saatleri arasında olmak üzere çalıştırıldığını, haftalık 45 saati aşan sürelerin fazla çalışma olduğunu, ayrıca 7 günlük zaman dilimi içerisinde 24 saat dinlenme verilmesi gerektiğini, ancak müvekkilinin hafta tatili ve genel tatil haklarını kullanamadığını, fazla çalışma yapmış olmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek asıl dava dosyasında fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödenmesine karar verilmesini talep etmiş, birleşen dava dosyasında ise, ... akdine haklı sebeple son verdiğini ileri sürerek kıdem tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı her iki taraf vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-4857 sayılı ... Kanunu’nun "çalışma süresi" başlığını taşıyan 63. maddesi genel bakımdan çalışma süresini haftada en çok 45 saat olarak belirtmiş, aynı yasanın 69’uncu maddesinin üçüncü fıkrasında da “İşçilerin gece çalışmaları yedibuçuk saati geçemez.” denilerek, gece çalışmalarının günde yedibuçuk saatle sınırlı olduğuna işaret etmiştir. Yasal düzenleme dikkate alındığında, gece çalışmaları yönünden haftalık kırkbeş saat olan yasal çalışma sınırı aşılmamış olsa da, günde yedibuçuk saati aşan çalışmalar için gece fazla çalışma yapıldığı kabul edilmelidir.
Bu genel açıklamalar ışığında pompacı olarak çalışan davacının ayda 2 hafta gündüz vardiyasında, 2 hafta gece vardiyasında çalıştığı, gündüz vardiyasında ki çalışmaları bakımından varsa haftalık 45 saati aşan kısmın, gece vardiyasındaki çalışmaları bakımından ise günlük 7,5 saati aşan kısmın fazla çalışma olarak belirlenmesi gerekirken, gece ve gündüz vardiyasındaki hesaplama yöntemine ilişkin yasal düzenleme dikkate alınmaksızın davacının 2009 yılı Ağustos ayı öncesinde haftalık 5 saat, 2009 yılı Ağustos ayı sonrasında haftalık 4,5 saat fazla çalışma yaptığının kabulü hatalı olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 10.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.