KANUN YARARINA BOZMA

Nitelikli hırsızlık ve nitelikli hırsızlığa teşebbüs suçlarından sanık ...’un mahkûmiyetine dair Erzurum 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2012 tarihli ve 2011/26 esas, 2012/53 sayılı kararının, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 15/02/2016 tarihli ve 2014/20729 esas, 2016/1093 karar sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, sanığın 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik doğrultusundaki uzlaşma talebinin reddine ilişkin Erzurum 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/10/2017 tarihli ve 2011/26 esas, 2012/53 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan ek kararın kaldırılmasına dair Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/10/2017 tarihli ve 2017/810 değişik iş sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 17.07.2018 gün ve 94660652-105-25-3521-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 23.07.2018 gün ve 2017/63614 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/10/2017 tarihli kararı ile 5237 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 7/2. maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanun hükümleri farklı ise failin lehine olan uygulanması gerektiği, bu nedenle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiğinden bahisle yapılan itirazı kabul etmiş ise de,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/10/2007 tarihli ve 2007/4-200 esas, 2007/219 sayılı ilâmında belirtildiği üzere, uzlaştırma kurumu her ne kadar 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 253 ve 254. maddelerinde hüküm altına alınarak usul hukuku kurumu olarak düzenlenmiş ise de, fail ile devlet arasındaki ceza ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi hukuka da ilişkin bulunması nedeniyle yürürlüğünden önceki olaylara uygulanabileceği, bu uygulamanın sadece görülmekte olan davalar bakımından geçerli olmayacağı, 5237 sayılı Kanun"un 7/2. maddesinde yer alan, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." şeklindeki hüküm uyarınca kesinleşmiş kararlar bakımından da uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerektiği, ancak somut olayda sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunun kamu kurumu niteliğinde bulunan hastanede işlendiği, bu kapsamda sanık hakkındaki 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-a maddesinde düzenlenen nitelikli hırsızlık suçunun, uzlaştırma kapsamında olmadığının anlaşılması karşısında, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/10/2007 tarihli ve 2007/4-200 esas, 2007/219 sayılı ilâmında belirtildiği üzere, uzlaştırma kurumu her ne kadar 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 253 ve 254. maddelerinde hüküm altına alınarak usul hukuku kurumu olarak düzenlenmiş ise de, fail ile devlet arasındaki ceza ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi hukuka da ilişkin bulunması nedeniyle yürürlüğünden önceki olaylara uygulanabileceği, bu uygulamanın sadece görülmekte olan davalar bakımından geçerli olmayacağı, 5237 sayılı Kanun"un 7/2. maddesindeki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." şeklindeki hüküm uyarınca kesinleşmiş kararlar bakımından da uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerekmektedir.
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçu uzlaşma kapsamına alınmıştır.
Somut olayda, sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunun kamu kurumu niteliğinde bulunan hastanede işlendiği ve hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-a maddesinden verilen hükümlerin Yargıtay 11. Ceza Dairesi"nin 15.02.2016 tarih, 2014/20729 esas ve 2016/1093 karar sayılı kararı ile onanarak kesinleştiği belirlenmekle, sanığa yüklenen suçun uzlaşma kapsamı dışında kaldığı, bu itibarla sanık hakkında uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağının anlaşılması karşısında, itiraz merciince talebin reddi yerine kabulüne karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden KABULÜ ile, Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/10/2017 tarihli ve 2017/810 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (a) bendi uyarınca sonraki işlemlerin merciince yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 27/09/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.