Esas No: 2021/9366
Karar No: 2022/3619
Karar Tarihi: 16.03.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/9366 Esas 2022/3619 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi tarafından verilen hükümler, nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından dolayı suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetiyle sonuçlanmıştır. Ancak mala zarar verme suçuna ilişkin hüküm kanuni bozma sebebiyle değerlendirilmelidir. Ayrıca, suça sürüklenen çocuk hakkında verilen 1.000 TL adli para cezası hükmü temyiz edilemez. Nitelikli hırsızlık suçu nedeniyle verilen hükümler ise, suça sürüklenen çocuğun müdafii tarafından yapılan itirazların reddedilmesi sonucu kesinleşmiştir. Suçun işlenmesi sırasında teşdide başvurulmasına rağmen cezanın alt sınırından verilmesi hakkında ise bir bozma kararı verilmemiştir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken teşdit uygulanması gerektiği belirtilmiştir.
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 (dahil) TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesinleşir ve temyiz edilemez.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Olaydan sonra çalınan araçta meydana gelen hasarın, suça sürüklenen çocuğun eyleminin aracın mülkiyetine yönelik olması, hırsızlık suçunun konusu ile mala zarar verme suçunun konusunun ve korunan hukuki yararın aynı olması nedeniyle, ayrıca mala zarar verme suçunu oluşturmayacağı göz ardı edilerek, beraati yerine yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmiş ise de; bu yönde kanun yararına bozma yoluna gidilebileceği mümkün görülmüştür.
14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 (dahil) TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında tayin edilen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazının REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Suça sürüklenen çocuk hakkında katılana yönelik nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK'nın 62. maddesi uyarınca takdiren 1/6 oranında indirim yapılırken hesap hatası sonucu cezanın “2 yıl 1 ay” yerine “1 yıl 13 ay” olarak belirlenmesi hususu ile katılana ait park halindeki aracı çalan suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükümde; 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken teşdit uygulanması gerekirken, alt sınırdan ceza tayin edilmesi hususu aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 16/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
