MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
DAVALILAR : 1-
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkiline ait 4 adet çekin tek kişi tarafından imzalanarak müvekkilinin hiçbir ticari ilişkisinin olmadığı davalı ..."ye verildiğini, çeklerin yetkili hamilinin ise davalı banka olduğunu, ancak müvekkilinin iki yönetim kurulu üyesinin birlikte imzası ile temsil edildiğini, dolayısıyla dava konusu çekler nedeniyle sorumluluğunun olmadığını belirterek müvekkilinin söz konusu çekler nedeniyle davalılara borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka vekili, davacı iddialarının haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre; yargılama sırasında davalı bankanın davacı hakkında başlatılmış icra takibinden feragat ettiği, dolayısıyla bu davalıya yönelik olarak açılan davanın konusuz kaldığı, bunun yanında davacının diğer davalı şirkete yönelik davasında haklı olduğu gerekçesiyle davalı banka hakkında açılan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davalı Arola Mobilya Ltd. Şti. hakkında açılan davanın kabulüne karar verilmiş, davacı vekili hükmün tashihi talebinde bulunmuştur. Mahkemenin 21/10/2014 tarihli müteferrik kararı ile tashih talebinin reddine karar verilmiş, mahkeme hükmü ve 21/10/2014 tarihli müteferrik karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı vekilinin 21/10/2014 tarihli müteferrik karara yönelik temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davalı banka, dava açıldıktan sonra icra takibinden feragat etmiş olup konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulması doğru ise de, dava tarihindeki haklılık durumu gözetilerek kendisini davada vekil aracılığıyla temsil ettiren davacı yararına vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken aksi bir kanaatle davalı banka yararına vekalet ücretine hükmedilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin 21/10/2014 tarihli müteferrik karara yönelik temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin mahkeme hükmüne yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 08.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.