MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasındaki menfi tespit davası sonucu mahkemece verilen hükmün Dairemizce bozulması üzerine, verilen direnme kararına ilişkin dava dosyası 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 45. maddesi ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 4/1. maddesi uyarınca Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından Dairemize gönderilmiş, 6763 sayılı Kanun"un 45. maddesi ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 4/4. maddesi uyarınca Dairemizin öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmış olmakla, dosyadaki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; kendisinden önceki abonenin borcu nedeniyle işyerine ait elektriğin kesildiğini, davalı tarafa borcunun bulunmadığını ileri sürerek borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; davacı tarafça itiraz edilen 20.02.2012 tarihli faturanın usulsüz elektrik kullanımına ilişkin tanzim edilen fatura olduğunu, dava konusu edilen yerde üç adet kaçak elektrik tespit tutanağının düzenlendiğini, borcun davacıya ait olduğunu belirterek; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davacının elektriğin sarf edildiği iş yerinde 15.02.2012 tarihinde ticari faaliyete başladığı, mahallinde kaçak elektrik tutanağının 20.02.2012 tarihinde düzenlendiği, davacının bu tutanağa itiraz ettiği, diğer tutanaklar konusunda her hangi bir talebinin bulunmadığı, ilk tutanağının düzenlendiği 13.10.2010 tarihinde davacının söz konusu iş yerinde faaliyette bulunmadığı, faaliyeti yürütenin .on tutulan 29.05.2012 tarihli kaçak elektrik tutanağına konu borcu davacının kabul ettiğini, bilirkişi tarafından hesaplanan miktarın dava konusu edilen miktardan mahsup edilerek davacının davalıya 29.008,32 TL borcu olmadığının tespitine karar verilmiştir.

./..


-2-




Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 16.10.2014 gün ve .sayılı ilamı ile; davacının kaçağa konu yere resmen veya fiilen ne zaman girdiği, dava konusu yerde ne zaman faaliyete başladığı, işletmeyi devreden önceki şirket ile devralan şirket hakkında fiili veya hukuki bağlantının bulunup bulunmadığı resmi ve diğer kayıtlar araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinden bahisle hükmün bozulmasına karar verilmiştir
Bozma ilamı sonrasında yapılan yargılama sonucunda mahkemece; davacı şirketin mahallinde hangi tarihte fiilen ve resmen faaliyete başladığı konusunda bir tereddüt bulunmadığı, davacıya ruhsat veren kamu kurumlarının faaliyetin başladığı tarih konusundaki yazılarının birbiri ile uyumlu olduğu, dosyaya sunulan ve aslı gibi olduğu onaylanan belgelerin içeriğine taraflarca bir itiraz ileri sürülmediğini, bu nedenlerle davacının hangi tarihte faaliyete başladığı hususların araştırılmasına ilişkin bozma görüşüne itibar edilmediğini, zira bu konunun taraflar arasında ihtilafsız olduğunu, diğer taraftan. şirketinin temsilcisinin mahkemece alınan ve davalı tarafa sunduğu yazılı beyanı ile uyumlu beyanına göre İnce petrol şirketinin hangi tarihte faaliyetini sona erdirdiği ve hangi tarihte davacı şirketin faaliyete başladığını bildirdiğini, kendilerinin faaliyette olduğu döneme ilişkin borcu üstlendiğini, İnce petrol şirketinin tüzel kişiliğe sahip olup, davalı tarafın yapacağı takip sonunda alacağını tahsil etme imkanının bulunduğunu, kaldı ki adı geçen şirket temsilcisinin mahkeme huzurundaki beyanının açık borç ikrarı niteliğinde olduğunu, bu doğrultuda her iki şirket yönünden faaliyetin hangi tarihte başlayıp hangi tairhte sona erdiği hususunun araştırılmasının davaya bir yenilik katmayacağı kanaatiyle mahkemenin önceki kararında direnilmesine ve davanın kısmen kabulü ile, davacının davalıya 29.008,32 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
02.12.2016 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 43. maddesi ile değişik 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 373. maddesinin 5.fıkrası “İlk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi kararında direnirse, bu kararın temyiz edilmesi durumunda inceleme, kararına direnilen dairece yapılır. Direnme kararı öncelikle incelenir. Daire, direnme kararını yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderir” hükmünü içermektedir.
Aynı Yasanın 45. maddesiyle 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunununa eklenen geçici 4. maddesinin ikinci fıkrasında “Bu maddeyi ihdas eden Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Hukuk Genel Kurulunda bulunan dosyalar, kararına direnilen daireye gönderilir.”, 4. fıkrasında ise “ Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderir.” hükmü getirilmiştir.



./..



-3-





Anılan Yasa maddeleri gereğince, yerel mahkemece verilen direnme kararına yönelik olarak Dairemizce yeniden inceleme yapılması neticesinde; dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacı tarafın dava konusu işyerinde resmen ve fiilen hangi tarihte faaliyete başladığı, kendisinden önceki şirket ile aralarında fiili ve hukuki bağlantının bulunmadığının da açık olmasına göre, mahkemece verilen direnme kararının yerinde ve doğru olduğu, Dairemizin bozma kararının hatalı olduğu anlaşıldığından; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı tarafın yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan direnme hükmünün 6763 sayılı Kanunun 44. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa eklenen geçici 4. maddesinin 4. fıkrası uyarınca ONANMASINA, 1.953.85 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, HUMK"nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

.