MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki tazminat davası sonucu mahkemece verilen hükmün Dairemizce bozulması üzerine, verilen direnme kararına ilişkin dava dosyası 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 45. maddesi ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 4/1. maddesi uyarınca Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından Dairemize gönderilmiş, 6763 sayılı Kanun"un 45. maddesi ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 4/4. maddesi uyarınca Dairemizin öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmış olmakla, dosyadaki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı ; kadastro çalışmalarında davacı adına tespit ve tescil edilen 181 ada 52 parsel sayılı taşınmazın bir kısmının dava dışıadına tespit edildiğini, 181 ada 53 parsel sayılı taşınmazın 11.06.2009 tarihinde kesinleşen sayılı kararı ile hükmen davalı adına tescil edildiğini, davalının da taşınmazı 14/01/2010 tarihinde dava dışı oğlu tapuda sattığını; davacının, yeri 50 yıldır kullandığını, halen zilyed olduğunu, ceviz ağaçları diktiğini; davacının, ve ... aleyhine açtığı tapu iptali ve tescil davasının husumet yokluğundan reddedildiğini; davacının, aleyhine açtığı tazminat davasının feragat nedeni ile reddedildiğini, davalının taşınmazı satmak suretiyle davacının mülkiyet hakkını engellediğini ileri sürerek, dava tarihi itibariyle dava konusu taşınmazın tespit edilecek değerine karşılık olmak üzere, fazlaya ilişkin hakların saklı kalmak kaydıyla, 6.000 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; davacının tespite itiraz etmediğini, tapu sicil bilgilerinin aleni olduğunu, davacının daha önce iki dava daha açtığını, yeri davalı ve önceden de murislerinin kullandığını; ceviz ağaçlarını davacının diktiğini, davacının iyiniyetli olmadığını, davanın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.

./..





-2-






Mahkemece; davanın kabulüne, 5.737,76 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 11.05.2015 gün ve 2014/12930 E. 2015/8234 K. sayılı ilamı ile; ""...davacının kendisine ait olmayan taşınmaz üzerine ağaç diktiği için iyiniyetli olmadığı, buna göre de, sadece, TMK"nın 723/son maddesi gereğince tazminat talep edebileceği açıktır.Mahkemece; TMK."nın 723/son maddesi gereğince, bilirkişiden rapor alınıp; hesaplanacak bu bedel üzerinden davanın kabulü gerekirken, davacının iyniyetli olmadığı gözardı edilerek eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yetersiz bilirkişi raporu doğrultusunda, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş..."" gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma ilamı sonrasında yapılan yargılama sonucunda mahkemece; davanın, 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun 14 ve 12/3. maddelerine göre açılmış geniş anlamda sebepsiz zenginleşmeden kaynaklanan alacak davası olduğu, bu kabil davaların temyiz incelemesini yapan Yüksek 16. Hukuk Dairesi"nin müstekar kararlarına göre, bir taşınmazın kadastro öncesinde kendisine ait olduğunu iddia eden taraf, kadastro tespiti sırasında bu taşınmaz başkası adına tespit görürse, 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun 14. maddesindeki sebeplere dayanarak ve 12/3. Maddesindeki on yıllık hak düşürücü sürede dilerse taşınmazın tapusunun iptali ve kendi adına tescilini isteyebileceği gibi, dilerse taşınmazın bedelini tespit malikinden tazminat olarak isteyebileceğini, eldeki davada, davacının, kadastro öncesi nedenlere dayanarak bu tercihli haklardan taşınmazın bedelini tazminat olarak talep ettiğini, bozma ilamında, davanın bu mahiyetinin gözönünde tutulmadığını, dava konusunun, başkasının arazisine imalat yapılması ve fidan dikilmesini düzenleyen 4721 sayılı TMK"nın 729, 722 ve 723. Maddeleri muvacehesinde ele alınmasının hatalı olduğunu, eldeki davada bu hükümlerin uygulama imkanı bulunmadığını, zira davacının, kadastro öncesi dönemde taşınmazın kendi mülkiyetinde olduğunu ileri sürerek elinden çıkan mülkiyetin tazmin edilmesini istediğini, üzerindeki muhdesat veya müştemilatın bedelini istemediği gerekçesiyle, bozma ilamına direnilmesine karar verilerek, 5.737,76 TL nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
02.12.2016 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 43. maddesi ile değişik 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 373. maddesinin 5.fıkrası “İlk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi kararında direnirse, bu kararın temyiz edilmesi durumunda inceleme, kararına direnilen dairece yapılır. Direnme kararı öncelikle incelenir. Daire, direnme kararını yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderir” hükmünü içermektedir.

./..





-3-







Aynı Yasanın 45. maddesiyle 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunununa eklenen geçici 4. maddesinin ikinci fıkrasında “Bu maddeyi ihdas eden Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Hukuk Genel Kurulunda bulunan dosyalar, kararına direnilen daireye gönderilir.”, 4. fıkrasında ise “ Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderir.” hükmü getirilmiştir.
Anılan Yasa maddeleri gereğince, yerel mahkemece verilen direnme kararına yönelik olarak Dairemizce yeniden inceleme yapılması neticesinde; dava konusu talebin kadastro öncesi nedenlere dayandığının anlaşılmasına göre, mahkemece verilen direnme kararının yerinde ve doğru olduğu, Dairemizin bozma kararının hatalı olduğu anlaşıldığından; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı tarafın yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan direnme hükmünün 6763 sayılı Kanunun 44. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa eklenen geçici 4. maddesinin 4. fıkrası uyarınca ONANMASINA, 294,00 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, HUMK"nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.