Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/3035 Esas 2015/2463 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3035
Karar No: 2015/2463
Karar Tarihi: 20.04.2015

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/3035 Esas 2015/2463 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara ilişkin olarak Ceza Dairesi tarafından yapılan incelemede, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması gerektiği, ancak mağdurun yaralanmaları hakkında yeterli rapor alınmadığı ve haksız tahrik nedeniyle asgari oranda ceza indirimi yapılmadığı gerekçesiyle kararın kısmen bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Ayrıca, avukat ücretleri hakkında ceza muhakemesi kanunu ve ilgili yönetmeliğe uyulması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi gereği, avukat ücretlerinin belirlenmesi için ceza muhakemesi kanunu ve ilgili yönetmeliğe uyulması gerekmektedir.
-TCK'nın 29. maddesi, haksız tahrik nedeniyle ceza indirimi öngörmektedir.

1. Ceza Dairesi 2014/3035 E. , 2015/2463 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2013/196228
MAHKEMESİ : Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 17/04/2013, 2013/125 (E) ve 2013/220 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık mağdur yönelik eyleminin sübutu kabul, haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,Ancak;
1) Mağdur’a ait geçici ve kesin raporlar, hastane müşahade evrakları ve soruşturma dosyasının Adli Tıp Kurumu’nun ilgili ihtisas kuruluna gönderilerek mağdurda kaç adet yaralanma meydana geldiği, her bir yaranın vücut boşluğuna nafiz olup olmadığı, iç organlarda yaralanma meydana getirip getirmediği, hayati tehlike oluşturup oluşturmadığı, basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek nitelikte olup olmadığı hususlarında yeterli rapor aldırıldıktan sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, yetersiz raporlarla yetinilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Mağdurun basit şekilde hakaretten ibaret haksız tahrik oluşturan eylemi nedeniyle sanık hakkında, TCK"nun 29. maddesi uyarınca asgari oranda indirim uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
3) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazlar bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 20/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.