12. Ceza Dairesi Esas No: 2018/3048 Karar No: 2019/11660 Karar Tarihi: 10.12.2019
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3048 Esas 2019/11660 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık bir trafik kazası nedeniyle taksirle öldürme suçundan yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın asli kusurlu olduğunu ve bir kişinin ölümüne ve bir kişinin yaralanmasına neden olduğunu kabul etmiştir. Sanık hakkında TCK'nın 85/2, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet hükmü verilirken, başka bir sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Karara yapılan temyiz itirazları reddedilerek, mahkumiyet hükmü onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 22/6, 85/2, 63, 53/6, CMK'nın 223/4-b, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.
Taksirle öldürme suçundan sanık ...’nın mahkumiyetine, katılan sanık ... hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümler sanık ... ile katılan sanık ve katılanlar vekili tarafından tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Sanık ...’nın katılan sanık ... hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme temyiz isteminin incelenmesinde; Meydana gelen olayda yaralanması olmayan sanık ...’nın katılan sanık ...’dan şikayetine ilişkin olarak olayda yaralanmamış olması nedeniyle ek kovuşturmaya yer olmadığı kararı da verildiği görülmekle, katılan sıfatı bulunmayan sanığın, sanık ... hakkındaki hükmü temyiz etmeye hak ve yetkisi bulunmadığından, sanık ... hakkındaki TCK"nın 22/6. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, 2-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince; Dosya içeriğine göre, meskun mahal dışında saat 08.35 sıralarında yağmurlu havada, sanık ...’ın idaresindeki otomobil ile bölünmüş iki şeritli karayolunda sol şeridi takiben seyir halindeyken, aracının ön kısımlarıyla, seyrine göre sağından tali yol kavşağından çıkıp orta refüj boşluğunda sola dönüş manevrası yapmakta olan sanık ... idaresindeki çekiciye bağlı yarı römorkun sol arka teker kısımlarına çarpması sonucu sanık ...’ın eşinin ölmesi ve kendisinin ise kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasıyla sonuçlanan ve sanık ...’nın ilk geçiş hakkını bölünmüş yol üzerinde seyir halinde bulunan araçlara bırakmayarak asli kusuruyla bir kişinin ölümüne ve bir kişinin yaralanmasına neden olduğu olayda mahkemenin kabul ve takdirinde isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ...’nın keşif yapılmamasına, Adli Tıp Kurulu raporunun eksik ve yanlış raporlar esas alınarak düzenlendiğine, trafik görevlilerinin beyanlarının alınmamasına, kusuru olmadığına, ceza miktarına, TCK’nın 62. maddesinin uygulanmamasına, sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin, katılanlar vekilinin sanık ...’ya daha fazla ceza verilmesi gerektiğine, keşif yapılmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, mahkumiyete ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.