
Esas No: 2017/3055
Karar No: 2017/7056
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/3055 Esas 2017/7056 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin evin maliki olduğunu, site yönetim kurulu başkanı olan davalının tamamen keyfi olarak, malikler kurulunun bu konuda hukuken geçerli bir kararı olmaksızın müvekkilinin evinin arka kısmında bulunan ve proje ve yönetim planında yeşil alan olarak belirlenen alanı "yolcu ve paket indirme bindirme amaçlı kısa süreli durma ve otomobil manevra cebi" haline getirdiğini, bu ihtiyacı gidermek amacıyla aynı sokakta 49 nolu evin ön kısmının mimari proje ve vaziyet planında otopark olarak tespit edilmiş olmasına rağmen bu alanın yeşil alan olarak kullanıldığını, bu uygulamaların düzeltilmesi için yapılmış olan müracaatlardan olumlu bir netice alınamamış olduğunu, evinin arka alanının manevra alanı ve otopark olarak kullanılmasının müvekkilinin huzursuz ve rahatsız ettiğini belirterek mimari proje ve vaziyet planına aykırı olan durumun giderilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, dava konusu eylemin site yönetimince yapılmış olduğu, davalı gösterilen ..."ın talep konusu yönünden şahsen eylemi gerçekleştiren kişi olmadığı gerekçesiyle davanın pasif husumet yokluğundan reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamından, davacının dava konusu ettiği mimari projeye aykırılıkların alınan kat malikleri kurulu kararına istinaden site yönetisi olan davalı tarafından site adına yapıldığı anlaşılmakla, davacı vekilinin 15.07.2011 tarihli celsedeki yapılan uygulamanın keyfi bir uygulama olması nedeniyle davayı yönetime karşı değil davalının şahsına karşı açtıkları beyanı karşısında yapılan mimari projeye aykırılıklardan davalının şahsının sorumlu olmadığı belirlenerek hüküm kurulduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 28/09/2017 günü oy birliği ile karar verildi.