Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
7201 sayılı Tebligat Kanunun 17. maddesinde; “Belli bir yerde devamlı olarak meslek veya sanatını icra edenler, o yerde bulunmadıkları takdirde tebliğ aynı yerdeki daimi memur veya müstahdemlerinden birine, meslek veya sanatını evinde icra edenlerin memur ve müstahdemlerinden biri bulunmadığı takdirde aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine yapılır. ” hükmü yer almaktadır. Bu maddeye tebligat yapılabilmesi için, muhatabın o sırada bulunmadığının tespit edilerek, tebliğ evrakının arkasına şerh verilmesi zorunludur.
Somut olayda satış ilanının “işyerinde yetkili evrak memuru A.... Ö...” imzasına tebliğ edildiği, ancak tebliğ anında borçlunun orada bulunup bulunmadığının tespit edilmediği anlaşılmıştır.  Bu nedenle tebliğ işlemi, Tebligat Kanunun 17.maddesi ve Tebligat Tüzüğünün 23.maddesine aykırı yapılmış olmakla usulsüzdür. 
İİK. nun 127. maddesi gereğince taşınmaz satışlarında, satış ilanının bir örneği borçluya tebliğ edilmelidir. Borçluya satış ilanının tebliğ edilmemiş olması veya usulsüz tebliğ edilmesi başlı başına ihalenin feshi sebebidir.
O halde mahkemece şikayetin kabulü ile ihalenin feshine karar verilmesi yerine istemin reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Şikayetçinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 10.05.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.