Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Taksirle ölüme veya yaralanmaya neden olma suçundan şüpheliler ... ve ... haklarında yapılan soruşturma evresi sonucunda Manavgat Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 27/03/2019 tarihli ve 2018/7345 soruşturma, 2019/1655 esas, 2019/145 sayılı iddianamenin iadesine dair Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/04/2019 tarihli ve 2019/67 iddianame değerlendirme sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin mercii Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/04/2019 tarihli ve 2019/740 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Somut olayda şüpheliler ... ve ..."un idarelerinde bulunan araçların kazaya karışması neticesinde meydana gelen trafik kazasının müşteki ..."un yaralanmasına, maktul ..."ın da ölümüne neden olduğu, anılan kaza neticesinde Manavgat Cumhuriyet Başsavcılığınca şüphelilerin üzerine atılı eylem nedeniyle 5237 sayılı Kanunun 85/2. maddesi uyarınca iddianame düzenlendiği, ancak Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesince olay kapsamında meydana gelen yaralamalara ilişkin gerekli uzlaştırma işlemlerinin yapılmadığı ve müşteki ..."un kati raporunun aldırılmadığı gerekçe gösterilerek iddianame iade edilmiş ise de;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 85/2. maddesinde " Fiil, birden fazla insanın ölümüne ya da bir veya birden fazla kişinin ölümü ile birlikte bir veya birden fazla kişinin yaralanmasına neden olmuş ise, kişi iki yıldan onbeş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır." şeklinde ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253/7. maddesinde " Birden fazla kişinin mağduriyetine veya zarar görmesine sebebiyet veren bir suçtan dolayı uzlaştırma yoluna gidilebilmesi için, mağdur veya suçtan zarar görenlerin hepsinin uzlaşmayı kabul etmesi gerekir." ve Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliğinin 7/3. maddesinde "Birden fazla kişinin mağduriyetine veya zarar görmesine sebebiyet veren bir suçtan dolayı uzlaştırma yoluna gidilebilmesi için, mağdur veya suçtan zarar görenlerin hepsinin uzlaşmayı kabul etmesi gerekir." şeklinde düzenlemelere yer verildiği,
5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinde uzlaştırma işlemlerine ilişkin düzenlemelerin mevcut olduğu, anılan Kanun"un 253/7. maddesinde yer alan düzenlemenin, şüphelinin eylemi neticesinde birden fazla kişinin mağduriyetine yol açan tek bir suç olması halinde uygulama alanı bulacağı, ancak somut olayımızda şüphelilerin birden çok eyleminin bulunduğu, trafik kazasının bir kişinin yaralanması ile bir kişinin ölümü ile sonuçlandığı, bu kapsamda 5237 sayılı Kanun"un 85/2. maddesinde açıkça fiilin, birden fazla insanın ölümüne ya da bir veya birden fazla kişinin ölümü ile birlikte bir veya birden fazla kişinin yaralanmasına neden olmuş ise tek bir cezaya hükmedilmesi gerektiğinin belirtildiği, şüphelilerin eyleminin anılan maddeye uygun olduğu, yapılacak yargılama sonucunda şüphelilere ceza verilmesi durumunda ise tek bir cezaya hükmedileceği nazara alındığında, şüpheliler ile müşteki arasında uzlaşmanın sağlanması amacıyla dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine gerek olmadığı, kaldı ki bu aşamada dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi halinde Kanun"da açıkça yer alan 85/2. maddesinin görmezden gelineceği, olayın bir bütün olarak değerlendirilmesi gerektiği, yaralama ile ölüm olayı neticesinde şüphelilerin üzerine atılı suçu işlemiş olduğunun sabit olması halinde tek bir cezaya hükmedileceği hususunun gözden kaçırılmaması gerektiği, iddianamenin iadesinde gösterilen gerekçelerin kabul edilmesi halinde şüpheliler hakkında işlemiş olduğu yaralama neticesinde ayrı cezaya hükmedilmesi ve meydana gelen ölüm olayı sonucunda da ayrı bir mahkumiyet hükmü kurulması mecburiyetinin olacağı, bu hali ile 5237 sayılı Kanun"un 85. maddesinde açıkça yer alan düzenlemeye aykırı hüküm kurulacağı gibi iddianamenin iadesi sebepleri arasında mağdurun kesin raporunun aldırılmamasının yer almadığı cihetle, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçeleriyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 10/10/2019 gün ve 94660652-105-07-9670-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/10/2019 gün ve 2019/99826 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şüpheliler ... ve ..."un idarelerinde bulunan araçların çarpışması neticesinde müşteki ..."un yaralandığı, mağdur ..."ın ise öldüğü, müşteki...’un alınan kolluk ifadesinde bir tek şüpheli ...’den şikayetçi olduğunu belirttiği görülmekle, Manavgat Cumhuriyet Başsavcılığınca şüphelilerin üzerine atılı eylem nedeniyle 85/2. maddesi uyarınca iddianame düzenlendiği, Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin olay kapsamında meydana gelen yaralamalara ilişkin gerekli uzlaştırma işlemlerinin yapılmadığı ve müşteki ..."un kati raporunun aldırılmadığı gerekçe gösterilerek iddianamenin iadesine karar verildiği, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 174/1. maddesinde iddianamenin hangi hallerde iadesine karar verileceğinin belirtildiği, aynı Kanun’un 170/2. maddesinde yer alan “Soruşturma evresi sonunda toplanan deliller, suçun işlendiği hususunda yeterli şüphe oluşturuyorsa; Cumhuriyet savcısı, bir iddianame düzenler.” hükmü uyarınca Cumhuriyet savcısının dava açmasının zorunlu olduğu ve suçun hukuki nitelendirilmesinin de Cumhuriyet savcısına ait olduğu, bu durumda mahkemece, iddianamede gösterilen olaylarla ilgili olarak ibraz edilen deliller ve yargılama sırasında ibraz edilebilecek deliller birlikte değerlendirilerek yargılama sonucuna göre bir karar verilmesi gerekeceği, somut olayda mağdur ... ... hakkında genel adli muayene raporunun dosyada bulunduğu, yargılama sırasında bu raporun yeterli bulunmaması halinde mahkemesince tekrar rapor alınabileceği, iddianamenin iadesi sebepleri arasında mağdurun kesin raporunun aldırılmamasının yer almadığı ve TCK’nın 85/2. maddesi kapsamında taksirle bir kişinin ölmesi ile birlikte bir veya birden fazla kişinin yaralanması ile sonuçlanan olaylarda uzlaşmanın suç vasfını değiştirmeyeceği gözetilmemesi isabetsiz olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Manavgat Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 27/03/2019 tarihli ve 2018/7345 soruşturma, 2019/1655 esas, 2019/145 sayılı iddianamenin iadesine dair Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/04/2019 tarihli ve 2019/67 iddianame değerlendirme sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin mercii Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/04/2019 tarihli ve 2019/740 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.