13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/9259 Karar No: 2020/255 Karar Tarihi: 08.01.2020
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9259 Esas 2020/255 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık olayıyla ilgili olarak verilen yerel mahkeme kararının temyiz edilmesi sonucunda incelemeye alınmıştır. Yargıtay'ın önceki bir kararına atıfta bulunarak, çalınan eşyanın üçüncü bir kişiye satılması durumunda hırsızlık suçundan mahkum olan kişinin, çaldığı eşyayı sattığı yer veya kişi bilgilerini vererek mağdura iade etmesi gerektiği ve pişmanlık göstermesi durumunda, eğer satın alan kişi kötü niyetliyse, elde ettiği parasını veya menfaatini soruşturma makamlarına teslim etmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, sanığın, satın alan kişiden kazandığı menfaatin kazanç müsaderesine konu edilip edilmediğinin araştırılması gerektiği belirtilerek, kanun maddelerinin uygulanma koşullarının değerlendirilmesi gerektiği görüşüne yer verilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bazı hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kararının da göz önünde bulundurulması istenmiştir. Sonuç olarak, sanığın temyiz talebi reddedilerek, yerel mahkemenin verdiği hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesi ve 53. maddesi öne çıkmaktadır.
13. Ceza Dairesi 2019/9259 E. , 2020/255 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Dairemizce de benimsenen ve Yargıtay CGK"nın 26.03.2013 günlü, 2012/6-1232 esas ve 2013/106 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, çalınan malın 3. kişiye satılması halinde; 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için hırsızlık suçunun failinin, sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın, hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlamasının yanında, failin bizzat pişmanlık göstererek, satın alan iyiniyetli ise; aynen geri verme veya tazmin suretiyle satın alanın zararını da gidermesi, kötü niyetliyse; satın alandan elde ettiği para veya sağladığı menfaati, kazanç müsaderesine konu edilmek üzere soruşturma makamlarına teslim etmesi gerektiği hususu göz önüne alındığında; çaldığı eşyayı sattığı yeri söyleyerek müştekiye iadesini sağlayan sanığın, satın alan kötüniyetli 3. kişiden elde ettiği menfaati kazanç müsaderesine konu edilmek üzere soruşturma makamlarına teslim edip etmediği araştırılarak sonucuna göre TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden ve sanık hakkında kurulan hüküm neticesinde 2 yıl 7 ay 7 gün yerine 1 yıl 19 ay 7 gün hapis cezası tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür . Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanığın temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 08/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.