MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı ... ve Mad.İnş....San. ve Tic.Ltd.Şti. vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 16.10.2018 Salı günü taraflar adına gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıların maliki ve sürücüsü olduğu aracın davacıların kızı/kardeşi olan destek yayaya çarparak ölümüne neden olduğunu davacıların desteklerini yitirmiş olmaları nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere davacı anne ve baba için ayrı ayrı 2.000,00 TL maddi, 30.000,00 TL manevi, kardeşler için ayrı ayrı 500,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın, 500,00 TL defin giderinin davalılardan tahsilini talep etmiş, maddi tazminat talebinin bir kısmını ıslah etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucu davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm, davacılar vekili ve davalılar vekillerinin temyizi üzerine, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 04.02.2014 gün ve 2014/167-2014/1592 sayılı ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan delillere göre; davacı ..."nın maddi tazminat isteminin reddine, davacı ..."nın maddi tazminat isteminin kabulü ile 1.222,96 TL maddi tazminatın davalılardan tahsiline, davacılar Ahmet ve Şeymanur"un maddi tazminat taleplerinin reddine, davacı tarafın manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile davacı ... lehine 16.000,00 TL, davacı ... lehine 16.000,00 TL, davacı ... lehine 6.000,00 TL, davacı ... lehine 6.000,00 TL olmak üzere
toplam 44.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2014 yılı için 1.890,00 TL"dir.
Temyize konu karar, davacı ... için hükmedilen 1.222,96 TL maddi tazminat tutarı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı şirket vekilinin davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, destekten yoksun kalma tazminatı, defin gideri ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi"nin 04/02/2014 tarih ve ... Esas, 2014/1592 Karar sayılı ilamıyla; "Manevi tazminat, olaydan duyulan elem, üzüntü ve acının karşılığı olup, niteliği itibariyle bölünemez ve sonradan artırılamaz. Diğer yandan, maddi tazminat olarak daha önce davacılara ödenen miktarın, eldeki dosyada hükmedilecek maddi tazminat miktarından güncelleme yapılmak suretiyle mahsup edilmesi gerekir. Şu halde, desteğin anne ve babası olan davacılara, ceza mahkemesi kararıyla ödeme yapılmasına hükmedildiğine göre, yapılan bu ödemenin eldeki dosyada hükmedilen tazminat miktarlarında nazara alınmaması doğru değildir. Mahkemece, ceza dosyasında yapılan ödemenin ne kadarının maddi, ne kadarının manevi tazminat için olduğu hususunda yeniden değerlendirme ve hesap yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği" gerekçesi ile mahkeme hükmü bozulmuştur. Mahkemece bozmaya uyulmuş fakat bozma gereklerine aykırı sonuç ortaya çıkacak şekilde yanılgılı değerlendirmeyle karar verilmiştir. ... Asliye Ceza Mahkemesi 2010/50 E., 2011/33 K. Sayılı ceza yargılaması dosyasında verilen kararda sanığın yatırmış olduğu 10.000,00 TL’den katılanların uğramış olduğu maddi ve manevi tazminatta kullanılmak üzere 3.500,00 TL’sinin katılan ...’ya, 3.500,00 TL’sinin katılan ...’ya verilmesine karar verilmiştir. Ceza yargılamasında maddi ve manevi tazminat karşılığı ödeme alan davacılar ... ve ... 11.11.2010 tarihinde maddi ve manevi tazminat talebi ile eldeki davayı
açmıştır. Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 04/02/2014 tarih ve ... Esas, 2014/1592 Karar sayılı ilamıyla davacıların ceza yargılaması sırasında aldıkları ödemenin ne kadarının maddi, ne kadarının manevi tazminat için olduğu hususunda yeniden değerlendirme yapılması istenmiş, yerel mahkeme ise yapılan ödemenin tamamının maddi tazminata mahsuben yapıldığını kabul ederek hesaplama yapmıştır. Oysa ki, yapılan ödeme ceza kararında da açıkça belirtildiği üzere maddi ve manevi tazminata karşılık yapılmış olup ne kadarının maddi ne kadarının manevi tazminata karşılık yapıldığı anlaşılmadığından yapılan ödemenin yarısının maddi tazminata diğer yarısının da manevi tazminata karşılık yapıldığının kabulü gerekmektedir. O halde, manevi tazminat, olaydan duyulan elem, üzüntü ve acının karşılığı olup, niteliği itibariyle bölünemez ve sonradan artırılamaz olmasına ve davacılar ... ve ...’nın ceza yargılaması sırasında verilen karar ile manevi zararlarının karşılanmış olmasına göre davacılar ... ve ... yönünden anılan davacıların manevi tazminat taleplerinin reddi gerekirken kabulü yanlış olmuştur.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı şirket vekilinin davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı şirket vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, Duruşmada vekille temsil olunmayan davalı ... ve Mad. İnş....San.Tic.Ltd.Şti. yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ... ve Mad. İnş. Nak. San. Tic. Ltd.Şti."ye geri verilmesine 16/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.