Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK.nun 170/son maddesinde “….icra mahkemesince itirazın kabulüne karar verilmesi halinde senedi takibe koymada kötü niyeti ve ağır kusuru bulunduğu takdirde alacaklıyı senede dayanan takip konusu alacağın % 20’sinden aşağı olmamak üzere tazminata ve alacağın % 10’u oranında para cezasına mahkum eder.” hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda, alacaklı tarafından başlatılan bonoya dayalı kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla takibe karşı borçlunun, dayanak bonodaki imzanın borçluya ait olmadığını belirterek takibin iptali istemi ile icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece, istemin kabulü ile takibin iptaline ve alacaklı aleyhine tazminata ve para cezasına hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece alınan bilirkişi raporuna göre, imzanın borçluya ait olup olmadığı belirlenememiştir. Bu durumda, alacaklının kötüniyeti ve ağır kusuru ispat edilemediğinden aleyhine tazminata hükmedilmesi ve İİK.nun 170/3.maddesi gereğince takibin durdurulmasına karar verilmesi gerekirken iptali isabetsiz  olup, kararın bu nedenlerle bozulması gerekir ise de anılan yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ   : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Fatsa İcra Mahkemesinin 31/03/2011 tarih ve 2009/36 E. 2011/51 K.sayılı kararının hüküm bölümünün ikinci paragrafındaki “ takibin iptaline” kelimelerinin karar metninden çıkartılmasına, yerine  “takibin durmasına” kelimelerinin yazılmasına, ayrıca tazminata ve para cezasına ilişkin üçüncü paragrafının karar metninden çıkarılarak kararın düzeltilmesine ve kararın düzeltilmiş bu şekli ile İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına,  29.12.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.