Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/345 Esas 2019/11637 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sahibi olduğu lokum üretim atölyesinde işçi olarak çalışan katılanların malzeme almak için zemin kattan yük asansörüne binerek düğmeye bastıkları, asansörün aşağı düşmesi sonucu yaralandıkları olayda, sanığın teknik şartlara uygun imal edilmeyen ve emniyet sistemleri olmayan asansör kullanımı nedeniyle kazanın meydana gelmesinde asli kusurlu olduğu gerekçesiyle mahkumiyetine karar verilmesine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin işçilere eğitim verildiği, uyarı yazılarının olduğu, uyarılarda da bulunulduğu, ancak katılanların yetkileri olmadığı halde asansörü kullandıkları, hastane masraflarını sanığın karşıladığı, işe başlamaları için katılanları noterden davet ettiği, zararlarını gidermeyi de kendilerine teklif ettiği, bu nedenle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.