Taraflar arasında görülen davada verilen 23/01/2015 tarih ve 2014/104-2015/11 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, iadeli taahhütlü olarak gönderilmek üzere içinde emekliliğine esas belgelerin bulunduğu zarfın davalıya verildiğini, ancak davalının bu gönderiyi alıcı Kuruma teslim etmediğini, bu nedenle 5 aylık emekli maaşını alamadığını ileri sürerek 5.000 TL"nin yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin sorumluluğunun sınırlı olduğunu, davacının e-devlet sistemi üzerinden de emeklilik başvurusu yapabileceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, taraflarca takip edilmeyen dosyanın yenileninceye kadar işlemden kaldırıldığı, 3 aylık yasal süresi içinde yenileme dilekçesi verilmediği gerekçesiyle davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, tazminat istemine ilişkin olup mahkemece davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 7. maddesinin 1. fıkrasında “Görevsizlik veya yetkisizlik nedeniyle dava dilekçesinin reddine, davanın nakline veya davanın açılmamış sayılmasına ön inceleme tutanağı imzalanıncaya kadar karar verilmesi durumunda Tarifede yazılı ücretin yarısına, ön inceleme tutanağı imzalandıktan sonra karar verilmesi durumunda tamamına hükmolunur. Şu kadar ki, davanın görüldüğü mahkemeye göre hükmolunacak avukatlık ücreti, ikinci kısmın ikinci bölümünde yazılı miktarları geçemez.” hükmüne yer verilmiş olup, incelemesi yapılan ve açılmamış sayılmasına karar verilen davada, ön inceleme aşamasının tamamlandığı gözetilerek, vekil ile temsil olunan davalı yararına Tarife’de yazılı maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu 1/2 oranında maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi bozmayı gerektirmişse de yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK 438/7. maddesi uyarınca kararın bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın hüküm kısmının 3 nolu bendinde yer alan 7/1 ve 13/1. maddeleri dikkate alınarak belirlenen 750.00 TL” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 1.500 TL” ibaresinin yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.