Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/3840 Esas 2018/12494 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Sanık hakkındaki konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
B-Sanık hakkındaki hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık hakkında müştekiye karşı işlediği hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d, 62/1. maddelerinin uygulanması sonucunda sonuç cezanın 3 yıl 4 ay yerine hesap hatası sonucu 3 yıl 5 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
2- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 05.06.2013 tarih ve 2013/4587 esas, 2013/17455 karar sayılı bozma ilamı öncesinde sanık hakkında 142/2-d, 143/1, 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 11 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi karşısında; sanığın usuli kazanılmış hakkının gözetilmeyerek yazılı şekilde karar vermek suretiyle 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında kurulan hüküm f ıkrasında TCK"nın 142/2-d ve 62. maddeleri gereğince 3 yıl 5 ay yerine 3 yıl 4 ay hapis cezası olarak belirlenmek, 27.12.2012 tarih ve 2012/247E-2012/1059 K sayılı mahkumiyet kararının sanık tarafından temyiz edilmesi ve aleyhe temyiz bulunmadığından 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek sanık hakkında tayin edilen cezanın 2 yıl 11 ay üzerinden infazına cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.