Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/998 Esas 2019/11631 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK’nun 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sanık hakkında erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Meydana gelen kaza sonrası katılan vücudunda kemik kırığı olacak, hayati tehlike geçirecek ve duyu ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde yaralandığı halde, sanığın cezasından TCK’nın 89/2. maddesi gereği artırım yapılırken katılanın sadece kemik kırığı olacak şekilde yaralandığının belirtilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan "Sanığın güttüğü amaç ve saik" ibaresinin hükümden çıkarılması ve hüküm fıkrasının 2. bendinin hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama fiili neticesinde katılanın vücudunda kemik kırılmasına, yaşamını tehlikeye sokan duruma ve duyu ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına sebebiyet verildiği anlaşıldığından sanığın cezasının TCK"nın 89/2-a-b-e maddesi gereğince 1/2 oranında arttırılarak 225 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.