Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10300 Esas 2019/11622 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10300
Karar No: 2019/11622
Karar Tarihi: 10.12.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10300 Esas 2019/11622 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda sanığın taksirle yaralamadan mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Ancak kararda katılan vekilinin şikayetinden vazgeçmesi sebebiyle hükümsüzlük kararı verildiği ve temyize yönelik istemin reddedildiği ifade edilmiştir. Bu sırada sanık müdafinin itirazları incelenmiş ve yapılan yargılama sonucunda sanığın eylemini bilinçli taksirle gerçekleştirdiğinin kabul edildiği ancak cezasında arttırım yapılmayarak basit taksirden ceza tayini yapıldığı ifade edilerek, kanunun ilgili maddelerine göre kararın bozulduğu ve sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK’nın 89/1, 89/2-a-b-e, 62/1, 52/2-3-4. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 22/3. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 321. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2019/10300 E. , 2019/11622 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-a-b-e, 62/1, 52/2-3-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde:
Katılan vekilinin hükmü temyiz etmesinden sonra, 03.09.2019 tarihli şikayetten vazgeçme dilekçesi ile davadan feragate yetkisi bulunan katılan vekilinin sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçmiş olması nedeniyle katılma kararının hükümsüz kaldığı, katılan vekilinin katılan sıfatını kaybetmesi nedeniyle hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığından, hükme yönelik temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık müdafinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 20:00 sıralarında sanığın idaresindeki otomobili ile meskun mahalde bulunan, 11.40 m genişliğe sahip, bölünmüş, 3 şeritli, ışıklı trafik işaret lambası olan aydınlatma bulunan, düz eğimsiz asfalt yolda; kaza mahalli olan ışık kontrollü kavşağa gelip kavşaktan giriş yaptığı esnada otomobilin ön sağ kısımlarıyla bölünmüş yolun karşı istikametinden gelerek kaza mahallindeki kavşaktan sola dönen katılan ... idaresindeki motosikletin sağ yan depo kısımlarına çarpması şeklinde meydana gelen ve katılanın vücudunda duyu ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına ve kemik kırığına ve hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaralandığı olayda; tanık beyanına, oluşa ve kabule göre sanığın kırmızı ışıklı trafik işaretine uymayarak kazanın oluşumuna sebebiyet verdiği, bu nedenle sanığın eylemini bilinçli taksir ile gerçekleştirdiği ve cezasında 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmeksizin, sanık hakkında basit taksirden hüküm kurulmak suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.